Chetumal en Mahahual

Dit weekend weer eens weg geweest. Als we terug in NL zijn zullen we die weekendjes weg wel gaan missen.
AFgelopen weekend zijn we eigelijk pas de eerste keer met z'n vieren onder weg geweest. Tot nu toe was er altijd wel bezoek bij.
We zijn naar Chetumal geweest. Anders dan vele denken is Cancun niet de hoofdstad van Quintana Roo (provincie waar wij in wonen), maar Chetumal.
Eric en NOrma waren deze keer niet van de partij, aangezien ze Chetumal niet zo bijzonder vonden. En gelijk hebben ze. De zee was ontzettend smerig doordat ze een boulevard langs de zee hadden aangelegd was er heel veel alg groei waardoor er veel stank overlast was. Het hotel waar we in sliepen was niet bijzonder, maar toch naar Mexicaanse maatstaven nog duur. 'S avonds hebben we wel nog een wandeling gemaakt door de winkelstraat en aan het einde van deze straat was er nog vanalles voor kindjes te doen. Eefje heeft in een electrisch wagentje over een plein gecrossd en daarna heeft ze zich uitgeleefd op een springkussen. Veerle vond het springkussen ook helemaal geweldig. Doordat de meiden zoveel lol hadden heeft Chetumal toch nog een leuk gevoel achter gelaten. Helaas ging het slapen met Veerle in het hotel in Chetumal ook erg slecht, waardoor we genoodzaakt waren om om 5.30 alweer wakker te zijn. Om 6.30 zaten we al aan het ontbijt en om 9.00 waren we al uitgecheckt bij het hotel. Na een zware nacht dachten we direct terug te rijden naar huis, maar omdat de grens met Belize maar op 15 minuten afstand was zijn we toch nog even naar Belize gereden.
Door de Mexicaanse grens komen was geen probleem. We lieten onze FM3 zien en toen mochten we door. In Belize moesten we onze koffers uit de auto halen even vertellen hoelang we in Belize bleven. Nou eigenlijk maar zo'n 2 tot 3 uurtjes!!! (vreemde gezichten). Nadat bleek dat Eric ons toestemming had moeten geven om met "zijn auto" (auto staat op zijn naam aangezien je met een FM3 geen auto mag bezitten in Mexico- idiote regeling) de grens over te gaan werd onze stempel van de BElizese immigratie weer gecanceld. Nou ja we kunnen wel zeggen dat we een stempel van Belize in ons paspoort hebben. Eigenlijk was het ook wel een beetje een raar verhaal. De meneer van de douane vroeg wie van ons Eric was (want de autopapieren stonden op deze naam) en toen moesten we zeggen dat dat een vriend van ons was. De volgende vraag was natuurlijk en waar is jullie vriend dan. Nou die zit in Playa del Carmen. Oke al met al weer een leuke ervaring en we vonden het allemaal niet zo erg. We konden wel nog met de taxi Belize in (auto moest dan bij de grens blijven), maar we hielden het maar even voor gezien. Dion was nog even bang dat we dezelfde problemen zouden krijgen als we Mexico weer ingingen, maar gelukkig ging dit allemaal goed.
Omdat we al 2 keer in Bacalar waren geweest besloten we eens door te rijden naar Mahahual. Dit is een klein stranddorpje die zwaar geraakt is door de orkaan Dean (2007). Vooraf wisten we niet dat hier een orkaan was geweest, maar toen we kwamen aangereden werd dit snel duidelijk. Over een strook van 100 meter landinwaarts was er geen boom meer levend. Blijkbaar is de zee zover landinwaarts geslagen en zijn alle bomen en struiken afgestorven door het zout. Ook waren er nog veel huizen niet opgeknapt, maar dat kon de sfeer van dit dorpje absoluut niet drukken. Als pa en ma van Erp en Dion's broer en vriendin komen willen we hier nog eens terugkeren. Wat zo leuk was aan Mahuahual was de rust die het uitstraalde. Het dorpje bestaat maar uit een straat die langs het strand ligt. Mensen brengen hun nacht gewoon door op het strand (hangmat tussen twee palmbomen). We zagen 's ochtends nog twee westerse backpackers op het strand liggen te slapen (dit kun je je in Playa niet voorstellen- de politie zou je zo weg halen).

Nou dat was het wel weer even.

Greets
Winny