Inmiddels begint het griepvirus bij ons toch ook iets meer aandacht te krijgen.
In heel Mexico worden de scholen gesloten, wat betekent dat Eefje de komende week ook niet naar school gaat. Morgen krijgen we een vaccinatie voor het virus, maar eigenlijk hebben ze nog niet de juiste vaccinatie ervoor.
We zouden vandaag de vaccinatie krijgen, maar Norma wilde toch nog een dag wachten, met de verwachting dat de vaccinatie van morgen een stuk beter zou zijn (we wachten af).
Verder gaat het allemaal prima hier. VAndaag zijn we terug gereden van Merida naar Playa en zijn we door 2 bosbrandjes gereden. In deze periode ontstaan er heel veel bosbranden hier, omdat het gewoon te warm is voor de natuur. Toen we afgelopen vrijdag met Mark en Emily richting Merida vertrokken hadden we wel al veel afgebranden plekken gezien, maar vandaag zijn we echt door de rookwolken gereden en vloog er een blushelikopter over ons heen. De weg was niet afgezet, dus het zal niet zo gevaarlijk geweest zijn. De rookwolken waren ook nog niet zo dik dat we dachten dat het onverantwoord zou zijn om er doorheen te rijden.
Gisterenavond zijn we in Merida naar de Grand Plaza geweest, waar elke zondag een markt is (met muziek). Het park stond vol met kraampjes waar je kleding, kettings, hoeden, etc. kon kopen. Natuurlijk waren er ook weer genoeg eettentjes.
Met de meiden is het dit weekend ontzettend goed gegaan, wat ons de mogelijkheid geeft om toch eens vaker een langweekend weg te gaan. De volgende plaats die we willen bezoeken wordt waarschijnlijk Chetumal.
Nou dat was het weer even.
Dus allemaal geen zorgen maken het gaat goed met ons.
Morgen gaan we toch ook maar iets extras in huis halen, want we hoorden vanuit NL dat er in Mexico City al gehamsterd wordt (je weet maar nooit hoe gek het hier gaat worden).
maandag 27 april 2009
zondag 26 april 2009
Merida
Vrijdag zijn we samen met Mark en Emily vertrokken.
Na een tocht van 4 uur kwamen we aan in Merida.
Onderweg hadden we wel nog even wat stress over de benzine, aangezien er op de
route zeker pas naar 200 kilometer een benzinestation was.
Hier in Merida is het tegen de 40 graden, maar toch nog goed uit te houden.
Merida is een echte Spaanse stad met schitterende gebouwen. Het is wel erg druk (veel mensen en veel verkeer). De stoepen zijn maar zo'n metertje (als het al een meter is) breed en dat maakt het moeilijk om met de kinderwagen door de grote massa mensen te lopen.
Gisteren zijn we naar een markt geweest, waar we ons de ogen hebben uitgekeken. Het was echt zo'n kleine bazaarmarkt waar je alles kreeg (ongelooflijk druk, stank van dode beesten, donker en heel veel kleuren). In deze enorme stad zijn maar erg weinig toeristen en vooral geen toeristen met kleine kinderen. Eefje en Veerle krijgen dan ook regelmatig aandacht. Vandaag is er een of ander musicale markt die hier elke zondag is. Mark en Emily pakken vanavond de bus naar St. Cristobal (Chiapas- busreis van 14 uur) en wij blijven nog een nachtje hier en vertrekken morgen naar huis.
Voor de mensen die Mexico gaan bezoeken raad ik ze zeker aan om Merida te bezoeken (voor een dag of 2). De stad heeft veel cultuur te bieden die nog niet beinvloed is door enorme massas toeristen. Het hotel waar we zitten heet Dolores Alba en is prima. We betalen 450 pesos per nacht en 50 pesos voor het ontbijt. Qua prijzen verschilt het toch niet echt zoveel als Playa (natuurlijk zijn de hotels wel duurder in Playa, maar zaken als kleren, servies, etc. etc. is hetzelfde).
Nou ga er eens mee stoppen. Gaan die meiden eens onder de douch duwen en dan lekker ontbijten.
Ps in Mexico Stad is een griepvirus uitgebroken waarvoor de meiden aanstaande maandag al gevaccineerd worden (opa's en oma's niet druk maken)
Tot de volgende keer
O we hebben vorige week woensdag onze fm3 ondertekend en zullen deze deze week krijgen nadat we de legeskosten bij de bank ontvangen hebben. Vanaf die tijd zijn we dus echt inwoners van Mexico.
Na een tocht van 4 uur kwamen we aan in Merida.
Onderweg hadden we wel nog even wat stress over de benzine, aangezien er op de
route zeker pas naar 200 kilometer een benzinestation was.
Hier in Merida is het tegen de 40 graden, maar toch nog goed uit te houden.
Merida is een echte Spaanse stad met schitterende gebouwen. Het is wel erg druk (veel mensen en veel verkeer). De stoepen zijn maar zo'n metertje (als het al een meter is) breed en dat maakt het moeilijk om met de kinderwagen door de grote massa mensen te lopen.
Gisteren zijn we naar een markt geweest, waar we ons de ogen hebben uitgekeken. Het was echt zo'n kleine bazaarmarkt waar je alles kreeg (ongelooflijk druk, stank van dode beesten, donker en heel veel kleuren). In deze enorme stad zijn maar erg weinig toeristen en vooral geen toeristen met kleine kinderen. Eefje en Veerle krijgen dan ook regelmatig aandacht. Vandaag is er een of ander musicale markt die hier elke zondag is. Mark en Emily pakken vanavond de bus naar St. Cristobal (Chiapas- busreis van 14 uur) en wij blijven nog een nachtje hier en vertrekken morgen naar huis.
Voor de mensen die Mexico gaan bezoeken raad ik ze zeker aan om Merida te bezoeken (voor een dag of 2). De stad heeft veel cultuur te bieden die nog niet beinvloed is door enorme massas toeristen. Het hotel waar we zitten heet Dolores Alba en is prima. We betalen 450 pesos per nacht en 50 pesos voor het ontbijt. Qua prijzen verschilt het toch niet echt zoveel als Playa (natuurlijk zijn de hotels wel duurder in Playa, maar zaken als kleren, servies, etc. etc. is hetzelfde).
Nou ga er eens mee stoppen. Gaan die meiden eens onder de douch duwen en dan lekker ontbijten.
Ps in Mexico Stad is een griepvirus uitgebroken waarvoor de meiden aanstaande maandag al gevaccineerd worden (opa's en oma's niet druk maken)
Tot de volgende keer
O we hebben vorige week woensdag onze fm3 ondertekend en zullen deze deze week krijgen nadat we de legeskosten bij de bank ontvangen hebben. Vanaf die tijd zijn we dus echt inwoners van Mexico.
vrijdag 17 april 2009
veel te vertellen
Ik heb op het moment veel te vertellen, omdat we ook veel mee maken met Patty in huis.
Nou gisteren dus de macaroni gemaakt en vies dat ze het vond (hihihi). Ze vond het werkelijk helemaal niks. Ook van een olijf werd haar gezicht wit en blij dat ze was dat ze hem in de prullenbak mocht uitspugen.
Om haar toch iets te laten eten hebben we snel nog een vis gebakken en een groentenmix uit de diepvries gemaakt. Helaas viel de groentenmix ook niet zo in de smaak. Uiteindelijk blijkt dus dat ze nog nooit van haar leven een paprika gezien had (ze vroeg waarom deze niet pittig was), prei en een courget.
Omdat het koken zo moeizaam ging deze week bedacht ik me om samen met haar naar de winkel te gaan zodat ze zelf eten kon uit kiezen. Helaas ging dit ook niet zo goed, omdat ze werkelijk niks wist van de producten die verkocht worden in de supermarkt. Ze komt echt van het platteland, waar kaas, tortillas, tomaten en bonen worden gegeten. Uiteindelijk is het gelukt om een stuk kaas, bonen en een bloemkool te krijgen. Ook hier was het voor mij weer een openbaring dat het niet vanzelfsprekend is dat er 20 verschillende soorten groenten bestaan.
Toen ik Eefje op een speelgoedmotortje zette en er geld in deed schrok ze zich wilt. Ze dacht dat de motor ging rijden samen met Eefje erop.
Vanochten naar de immigratie geweest. Ik ben om 7.30 op taxi jacht gegaan en om 7.45 had ik er eindelijk eentje op de carretera (zeg maar de autosnelweg). Toen ik bij de immigratie aankwam waren er 4 mensen voor mij (ik was er om 8.05). Om 9.00 gaan de deuren van de immigratie open en mag je naar binnen. Om 2 minuten voor 9 valt de stroom uit en om 9.10 wordt iedereen medegedeeld dat er niet meer gewerkt wordt vandaag. Door ervaring van de afgelopen 5 maanden wist ik dat ik niet direct moest weglopen en naar huis moest gaan (wat alle andere overigens wel deden) bleef ik wachten. Om 9.20 gaf de heren ons weer licht en waren we direct aan de beurt (Dion was inmiddels ook gearriveerd met de meiden). Op 22 april om 9.45 hebben we ons interview en als het goed is krijgen we dan in mei onze verblijfsvergunning (ziet er allemaal heel erg goed uit- alle papieren zijn in ieder geval geaccepteerd)
Nou toedeledokie
Winny
Nou gisteren dus de macaroni gemaakt en vies dat ze het vond (hihihi). Ze vond het werkelijk helemaal niks. Ook van een olijf werd haar gezicht wit en blij dat ze was dat ze hem in de prullenbak mocht uitspugen.
Om haar toch iets te laten eten hebben we snel nog een vis gebakken en een groentenmix uit de diepvries gemaakt. Helaas viel de groentenmix ook niet zo in de smaak. Uiteindelijk blijkt dus dat ze nog nooit van haar leven een paprika gezien had (ze vroeg waarom deze niet pittig was), prei en een courget.
Omdat het koken zo moeizaam ging deze week bedacht ik me om samen met haar naar de winkel te gaan zodat ze zelf eten kon uit kiezen. Helaas ging dit ook niet zo goed, omdat ze werkelijk niks wist van de producten die verkocht worden in de supermarkt. Ze komt echt van het platteland, waar kaas, tortillas, tomaten en bonen worden gegeten. Uiteindelijk is het gelukt om een stuk kaas, bonen en een bloemkool te krijgen. Ook hier was het voor mij weer een openbaring dat het niet vanzelfsprekend is dat er 20 verschillende soorten groenten bestaan.
Toen ik Eefje op een speelgoedmotortje zette en er geld in deed schrok ze zich wilt. Ze dacht dat de motor ging rijden samen met Eefje erop.
Vanochten naar de immigratie geweest. Ik ben om 7.30 op taxi jacht gegaan en om 7.45 had ik er eindelijk eentje op de carretera (zeg maar de autosnelweg). Toen ik bij de immigratie aankwam waren er 4 mensen voor mij (ik was er om 8.05). Om 9.00 gaan de deuren van de immigratie open en mag je naar binnen. Om 2 minuten voor 9 valt de stroom uit en om 9.10 wordt iedereen medegedeeld dat er niet meer gewerkt wordt vandaag. Door ervaring van de afgelopen 5 maanden wist ik dat ik niet direct moest weglopen en naar huis moest gaan (wat alle andere overigens wel deden) bleef ik wachten. Om 9.20 gaf de heren ons weer licht en waren we direct aan de beurt (Dion was inmiddels ook gearriveerd met de meiden). Op 22 april om 9.45 hebben we ons interview en als het goed is krijgen we dan in mei onze verblijfsvergunning (ziet er allemaal heel erg goed uit- alle papieren zijn in ieder geval geaccepteerd)
Nou toedeledokie
Winny
donderdag 16 april 2009
Petrona die nu Patty heet
Hallo allemaal,
Met Petrona, het nieuwe kindermeisje, gaat het prima. Haar naam is inmiddels wel verandert naar Patty, omdat ze zo in haar eigen taal heet (ze spreekt chutsjil- de taal van Chiapas). Het is wel wennen om zo iemand in huis te hebben. Allerdaagse dingen zijn zo nieuw voor haar. Gisteren gingen we fallitas de pollo eten (dit is gemarineerd kippenvlees-super lekker) en toen ging Patty dus die kip afwassen. Er zat allemaal van dat rare gele spul op (de mostard marinade). 's Middags begrepen we ook dat ze geen bed of hangmat in haar palapas heeft. Ze slaapt gewoon op de stenen vloer. Omdat wij twee opblaasbare bedden hebben, hebben we haar gisteren een meegegeven (en blij dat ze was). Vanochtend zei ze dat ze super goed geslapen had. Normaal werd ze vaak wakker, omdat ze dan pijn aan haar heup of rug kreeg, maar vanacht had ze in een keer doorgeslapen tot 7.00.
Gisteren ging ik eten maken voor Veerle met de blender. Dat was toch ook reuze nieuw voor haar. Vanochtend vroeg ik haar om wat was in de machine te doen en toen vroeg ze hoeveel water ze erin moest doen (ze wilde dus met een emmer water in de machine gaan doen). Toen ik liet zien dat er vanzelf water in de machine kwam was haar vraag hoe ze het water eruit moest halen (ook dit gaat automatisch)(grote ogen van verwondering).
Vandaag ga ik samen met haar macaroni maken. Van spagetthi, macaroni en lasagna heeft ze ook nog nooit gehoord. Ze eet trouwens wel goed, maar thuis heeft ze ook geen mogelijkheid om te koken (thuis eet ze alleen tortillas met gefrituurde bonensaus- dit hoef je niet op te warmen). Gek eigenlijk hoe vanzelf sprekend ik het vind dat iemand weet waar Holland ligt en nog vanzelfsprekender waar Europa ligt. Patty weet nog niet eens dat amerika haar buurland is.
Het nadeel dat alles zo nieuw voor haar is, is dat we alles voor moeten doen en het dus veel tijd kost (gelukkig is het wel een ontzettend lief mens en moeten we vaak lachen met alles wat anders gaat).
Morgen gaat Dion nogmaals naar de immigratie. Als het goed is zou nu alles in orde moeten zijn en krijgen we binnenkort ons interview (gesprekje waarom we in Mexico willen blijven).
Volgende week komt mijn broer en staat er op de planning om een aantal daagjes (4) op reis te gaan.
O, ja en met de Telmex (de telefoon die we al 4 maanden geleden zouden krijgen) is het ook nog een leuk verhaal. Nu blijkt dus dat ze vergeten zijn om kabels te leggen naar de woonhuizen. Voorgisteren was het een gevecht tussen de aannemer en de mensen van Telmex wie die kabels ging leggen. Inmiddels zijn de mensen van de aannemer aan de slag en wordt er bedrading gelegd in de straat (wat een gedoe zeg en uiteindelijk heeft onze buurvrouw het moeten regelen. Zij heeft letterlijk de mensen van Telmex naar de aannemer gebracht en heeft gezegd en nu regel het maar).
Nou dat was het weer even
Tot snel
Met Petrona, het nieuwe kindermeisje, gaat het prima. Haar naam is inmiddels wel verandert naar Patty, omdat ze zo in haar eigen taal heet (ze spreekt chutsjil- de taal van Chiapas). Het is wel wennen om zo iemand in huis te hebben. Allerdaagse dingen zijn zo nieuw voor haar. Gisteren gingen we fallitas de pollo eten (dit is gemarineerd kippenvlees-super lekker) en toen ging Patty dus die kip afwassen. Er zat allemaal van dat rare gele spul op (de mostard marinade). 's Middags begrepen we ook dat ze geen bed of hangmat in haar palapas heeft. Ze slaapt gewoon op de stenen vloer. Omdat wij twee opblaasbare bedden hebben, hebben we haar gisteren een meegegeven (en blij dat ze was). Vanochtend zei ze dat ze super goed geslapen had. Normaal werd ze vaak wakker, omdat ze dan pijn aan haar heup of rug kreeg, maar vanacht had ze in een keer doorgeslapen tot 7.00.
Gisteren ging ik eten maken voor Veerle met de blender. Dat was toch ook reuze nieuw voor haar. Vanochtend vroeg ik haar om wat was in de machine te doen en toen vroeg ze hoeveel water ze erin moest doen (ze wilde dus met een emmer water in de machine gaan doen). Toen ik liet zien dat er vanzelf water in de machine kwam was haar vraag hoe ze het water eruit moest halen (ook dit gaat automatisch)(grote ogen van verwondering).
Vandaag ga ik samen met haar macaroni maken. Van spagetthi, macaroni en lasagna heeft ze ook nog nooit gehoord. Ze eet trouwens wel goed, maar thuis heeft ze ook geen mogelijkheid om te koken (thuis eet ze alleen tortillas met gefrituurde bonensaus- dit hoef je niet op te warmen). Gek eigenlijk hoe vanzelf sprekend ik het vind dat iemand weet waar Holland ligt en nog vanzelfsprekender waar Europa ligt. Patty weet nog niet eens dat amerika haar buurland is.
Het nadeel dat alles zo nieuw voor haar is, is dat we alles voor moeten doen en het dus veel tijd kost (gelukkig is het wel een ontzettend lief mens en moeten we vaak lachen met alles wat anders gaat).
Morgen gaat Dion nogmaals naar de immigratie. Als het goed is zou nu alles in orde moeten zijn en krijgen we binnenkort ons interview (gesprekje waarom we in Mexico willen blijven).
Volgende week komt mijn broer en staat er op de planning om een aantal daagjes (4) op reis te gaan.
O, ja en met de Telmex (de telefoon die we al 4 maanden geleden zouden krijgen) is het ook nog een leuk verhaal. Nu blijkt dus dat ze vergeten zijn om kabels te leggen naar de woonhuizen. Voorgisteren was het een gevecht tussen de aannemer en de mensen van Telmex wie die kabels ging leggen. Inmiddels zijn de mensen van de aannemer aan de slag en wordt er bedrading gelegd in de straat (wat een gedoe zeg en uiteindelijk heeft onze buurvrouw het moeten regelen. Zij heeft letterlijk de mensen van Telmex naar de aannemer gebracht en heeft gezegd en nu regel het maar).
Nou dat was het weer even
Tot snel
zaterdag 11 april 2009
Petrona
Hallo allemaal,
Nou jullie zullen het al raden, maar na 1 week hebben we al een nieuw kindermeisje. Lucia belde vorige week zondag op of het ook goed was om de komende week op maandag, woensdag en vrijdag te werken. Eigenlijk kwam ons dat niet zo goed uit, maar voor een keer was het niet zo erg. Maandag ochtend om 9.00 was is met Norma bij de immigratie en gaat de telefoon. Het was Lucia. Ze kon vandaag niet komen omdat ze haar dochter naar het busstation moest brengen (wel erg late inval als je om 9.00 moet beginnen met werken). Op woensdag is ze wel geweest, maar toen bleek dus dat ze op dinsdag en donderdag ander werk had aangenomen. Omdat Eefje op dins,woens en donderdag naar school gaat werd het erg moeilijk om met Lucia nog iets te kunnen regelen. Ze zou gisteren wel nog komen werken, maar toen ik haar ging ophalen bleek dit dus ook niet meer het geval. Wel had ze een vriendin geregeld die bij ons zou kunnen werken op dins, woens en donderdag. DEze vriendin is dus Petrona en zij is gisteren bij ons begonnen. Erg leuke vrouw (van mijn leeftijd, maar ze lijkt veeeeeeel ouder) en een stuk opener en gezelliger naar de kindjes (ze zingt en danst met Eefje dus dat zit wel goed). Nu maar hopen dat ze voor een lange tijd bij ons gaat blijven.
Donderdag hebben we paaseieren gezocht omdat ik ervan overtuigd was dat het donderdag al pasen was. Er is veel anders in Mexico, maar toch valt hier pasen ook gewoon op de zondag en maandag (oeps). Donderdag had Eefje vrij en vandaar dat ik dacht dat het pasen was. We hadden vrienden uitgenodigd en die vonden het ook al vreemd dat we zo vroeg eieren gingen verstoppen. 's Middags rond 13.00 kwam ik er achter dat het gewoon witte donderdag was.
De rest gaat alles zijn gangetje hier. Vorige week hebben we nog een bureau en een printer gekocht en zitten we nu op dins, woens en donderdag op Eefjes kamer te werken. Ik heb ook nog de kamers van de meiden geverfd, maar helaas is de groene kleur toch iets te licht (hierdoor zie je bijna niet dat de muur geverfd is).
Kwam pasen hebben we hier niet veel anders meegemaakt, omdat we niet naar de processie zijn gaan kijken. Gisteren trok er wel een processie door de stad, maar we hadden geen zin en tijd om te gaan kijken.
VOordat de stroom uitvalt van mijn laptop
Hastalapast y hasta proxima vez
Winny
Nou jullie zullen het al raden, maar na 1 week hebben we al een nieuw kindermeisje. Lucia belde vorige week zondag op of het ook goed was om de komende week op maandag, woensdag en vrijdag te werken. Eigenlijk kwam ons dat niet zo goed uit, maar voor een keer was het niet zo erg. Maandag ochtend om 9.00 was is met Norma bij de immigratie en gaat de telefoon. Het was Lucia. Ze kon vandaag niet komen omdat ze haar dochter naar het busstation moest brengen (wel erg late inval als je om 9.00 moet beginnen met werken). Op woensdag is ze wel geweest, maar toen bleek dus dat ze op dinsdag en donderdag ander werk had aangenomen. Omdat Eefje op dins,woens en donderdag naar school gaat werd het erg moeilijk om met Lucia nog iets te kunnen regelen. Ze zou gisteren wel nog komen werken, maar toen ik haar ging ophalen bleek dit dus ook niet meer het geval. Wel had ze een vriendin geregeld die bij ons zou kunnen werken op dins, woens en donderdag. DEze vriendin is dus Petrona en zij is gisteren bij ons begonnen. Erg leuke vrouw (van mijn leeftijd, maar ze lijkt veeeeeeel ouder) en een stuk opener en gezelliger naar de kindjes (ze zingt en danst met Eefje dus dat zit wel goed). Nu maar hopen dat ze voor een lange tijd bij ons gaat blijven.
Donderdag hebben we paaseieren gezocht omdat ik ervan overtuigd was dat het donderdag al pasen was. Er is veel anders in Mexico, maar toch valt hier pasen ook gewoon op de zondag en maandag (oeps). Donderdag had Eefje vrij en vandaar dat ik dacht dat het pasen was. We hadden vrienden uitgenodigd en die vonden het ook al vreemd dat we zo vroeg eieren gingen verstoppen. 's Middags rond 13.00 kwam ik er achter dat het gewoon witte donderdag was.
De rest gaat alles zijn gangetje hier. Vorige week hebben we nog een bureau en een printer gekocht en zitten we nu op dins, woens en donderdag op Eefjes kamer te werken. Ik heb ook nog de kamers van de meiden geverfd, maar helaas is de groene kleur toch iets te licht (hierdoor zie je bijna niet dat de muur geverfd is).
Kwam pasen hebben we hier niet veel anders meegemaakt, omdat we niet naar de processie zijn gaan kijken. Gisteren trok er wel een processie door de stad, maar we hadden geen zin en tijd om te gaan kijken.
VOordat de stroom uitvalt van mijn laptop
Hastalapast y hasta proxima vez
Winny
maandag 6 april 2009
Hallo allemaal,
Hier weer een update vanuit playa del carmen.
Gisteren hebben we lekker de hele dag bij het zwembad gelegen (samen met Eric, NOrma en Robert) en zijn daarna gaan bbq'en. De temperatuur blijft zo schommelen tussen de 33 en 35 graden, maar sinds een aantal dagen staat er weer een flinke wind. Met die wind lijkt het niet zo warm, waardoor je dus moet uitkijken dat je niet verbrand.
Op de kamers van de meiden is het nu wel zo heet dat we 's avonds de deuren en ramen tegen elkaar open laten staan (opa's en oma's we letten erop dat ze niet in de tocht liggen en Eefje heeft een trappenhekje voor de opening van haar kamer ;-).
Verder hebben we de afgelopen week niet zoveel meegemaakt. Het dagelijkse leventje is weer begonnen. Dion is wel nog vrijdag naar de immigratiedienst geweest, waar hij 4 uur voor niks heeft zitten wachten (moest het origineel hebben van onze geboorte-aktes die hij gewoon bij zich had). Vanochtend ben ik met Norma om 7.30 gegaan en waarschijnlijk is nu alles rond. Komende maandag moeten we nog eens gaan en dan krijgen we een datum voor de ondertekening van onze fm3 (de kindjes moeten dan ook mee- er wordt dan een vingerafdruk gezet).
Die immigratiedienst is echt ongelofelijk hier. Je ziet er mensen met pakken papier rondslepen (onze papierenkraam is ook flink toegenomen) en er staat een rij tot buiten.
Zaterdag zijn we bij LOs Pinos iets gaan eten en langzaam krijgt de ober door dat we wel erg lang op vakantie zijn. TOen we zeiden hasta luego vroeg hij wanneer we weer kwamen. Komende donderdag gaan we paaseieren zoeken met 2 vriendenstellen (Patrick met zijn gezin en Esdra met haar gezin). WE gaan de eieren verstoppen bij de Palapas. De kids kunnen daarna een duik nemen in het zwembad.
We hebben ook een uitnodiging ontvangen van het consulaat voor een koninginnedagviering, maar hier gaan we niet naartoe (te laat is van 19.00 tot 21.00). Afgelopen zaterdagnacht is hier trouwens ook de klok een uur verzet (nu hebben we dus gewoon weer 7 uur tijdsverschil).
Gisteren belde Lucia dat ze dinsdag niet kon werken. Ze zou dan vandaag komen, maar vanochtend om 9.00 ging de telefoon en belde ze af. We zijn allebei benieuwd of Lucia nog gaat komen en hoevaak ze gaat afbellen (we zien wel)
Hasta luego y hasta proxima vez
WInny
Hier weer een update vanuit playa del carmen.
Gisteren hebben we lekker de hele dag bij het zwembad gelegen (samen met Eric, NOrma en Robert) en zijn daarna gaan bbq'en. De temperatuur blijft zo schommelen tussen de 33 en 35 graden, maar sinds een aantal dagen staat er weer een flinke wind. Met die wind lijkt het niet zo warm, waardoor je dus moet uitkijken dat je niet verbrand.
Op de kamers van de meiden is het nu wel zo heet dat we 's avonds de deuren en ramen tegen elkaar open laten staan (opa's en oma's we letten erop dat ze niet in de tocht liggen en Eefje heeft een trappenhekje voor de opening van haar kamer ;-).
Verder hebben we de afgelopen week niet zoveel meegemaakt. Het dagelijkse leventje is weer begonnen. Dion is wel nog vrijdag naar de immigratiedienst geweest, waar hij 4 uur voor niks heeft zitten wachten (moest het origineel hebben van onze geboorte-aktes die hij gewoon bij zich had). Vanochtend ben ik met Norma om 7.30 gegaan en waarschijnlijk is nu alles rond. Komende maandag moeten we nog eens gaan en dan krijgen we een datum voor de ondertekening van onze fm3 (de kindjes moeten dan ook mee- er wordt dan een vingerafdruk gezet).
Die immigratiedienst is echt ongelofelijk hier. Je ziet er mensen met pakken papier rondslepen (onze papierenkraam is ook flink toegenomen) en er staat een rij tot buiten.
Zaterdag zijn we bij LOs Pinos iets gaan eten en langzaam krijgt de ober door dat we wel erg lang op vakantie zijn. TOen we zeiden hasta luego vroeg hij wanneer we weer kwamen. Komende donderdag gaan we paaseieren zoeken met 2 vriendenstellen (Patrick met zijn gezin en Esdra met haar gezin). WE gaan de eieren verstoppen bij de Palapas. De kids kunnen daarna een duik nemen in het zwembad.
We hebben ook een uitnodiging ontvangen van het consulaat voor een koninginnedagviering, maar hier gaan we niet naartoe (te laat is van 19.00 tot 21.00). Afgelopen zaterdagnacht is hier trouwens ook de klok een uur verzet (nu hebben we dus gewoon weer 7 uur tijdsverschil).
Gisteren belde Lucia dat ze dinsdag niet kon werken. Ze zou dan vandaag komen, maar vanochtend om 9.00 ging de telefoon en belde ze af. We zijn allebei benieuwd of Lucia nog gaat komen en hoevaak ze gaat afbellen (we zien wel)
Hasta luego y hasta proxima vez
WInny
woensdag 1 april 2009
Lucia
Hallo allemaal,
Inmiddels hebben wij weer afscheid genomen van papa en mama Vrolings.
Het afscheid viel me erg zwaar en er zijn dan ook aantal wat tranen over
mijn wangen gerold. Eefje was ook helemaal uit haar doen en heeft tot 's avonds
half elf ons knettergek gemaakt met haar gejengel. Omdat de temperatuur hier nu enorm begint toe te nemen (mama van Erp dit is inderdaad pas echt hitte) zit Eefje helemaal onder de warmte uitslag. Vandaag heb ik van Norma zalf gekregen en we moeten haar 2 keer per dag douchen en inpoederen met maizena.
We zijn vanmiddag ook naar de kapper geweest en hebben haar haar heel kort laten knippen.
Het kindermeisje is inmiddels ook begonnen. Ze heet Lucia en heeft 3 kinderen (3, 5 en 9 jaar). Haar oudste kind woont bij haar zus in Chiapas (is de armste provincie van Mexico). Ik vind het heel vreemd om zo'n vrouwtje (ze is 26 jaar) in huis te hebben. Ik ben vooral verbaasd hoe wereld vreemd iemand kan zijn.
Ze heeft bijvoorbeeld nog nooit van internet gehoord en het lukte Dion en mij dan ook niet om uit te leggen wat wij doen. Naar de computer was ze ook aan het staren alsof het de eerste keer in haar leven was dat ze er een zag. In de auto wist ze niet hoe een autogordel werkte en toen ze wilde gaan koken stond
ze nogal te kijken van ons fornuis. Raar hoor dat mensen zo'n totaal ander leven dan ons hebben. Ik ben me er de afgelopen dagen dan ook weer volop van bewust geworden hoe goed we het hebben.
Tijdens het rondbrengen van mama's missie zijn we toch ook op erg armoedige plaatsen geweest. Mam had 900 euro opgehaald waarvan we 45 pakketten met voedsel hebben gemaakt. De
inkopen hebben we bij een grote supermarkt gedaan en uiteindelijk stonden ons enorm veel mensen te helpen (waaronder 3 managers).
Afgelopen zaterdag zijn we met Eric de eerste 22 pakketten gaan rondbrengen. De mensen waren erg overdonderd en vroegen zich af wat de tegenprestatie moest zijn. Het uitzoeken van de mensen ging gewoon op willekeur (wil huis zag er het armoedigste uit).
Op maandag zijn we met NOrma nog eens 23 pakketten gaan rondbrengen en hebben we wederom huizen gezien die niet meer waren dan hutten opgebouwd uit karton en rotzooi. Ook kwamen we nog bij een gezin waarvan een van de kinderen ongelukkig
geboren was. Norma (kinderarts) zei dat de jongen erg geholpen zou zijn met een operatie aan zijn benen (dan zou hij waarschijnlijk zelf kunnen lopen). Komende week gaan we een gesprek proberen te plannen met zijn ouders en kijken we eens
wat we voor hem kunnen doen (misschien ga ik nog een beroep doen op jullie centen daar in NL).
Met pa en ma heb ik afgelopen vrijdag nog geprobeerd te gaan snorkelen in Paamul, maar er stond een storm aan de kust. Op zondag was de wind gaan liggen, maar helaas was er nog teveel stroming in het water (waardoor je niks kon zien).
Pa en ma hebben het volgens ons enorm naar hun zin gehad en wij vonden het erg leuk dat ze hier waren. We hebben geprobeerd hen zoveel mogelijk te laten zien en hopelijk willen ze volgend jaar nog eens terugkomen.
Wel een gek idee dat je elkaar dag zegt en dan een half jaar niet gaan zien (voor mij in ieder geval wel, want ik zag ze normaal zo'n 3 keer per week).
Nou dat was het even
Greets Winny
ps waar blijven die kaarten die jullie gekregen hebben op het afscheid
Inmiddels hebben wij weer afscheid genomen van papa en mama Vrolings.
Het afscheid viel me erg zwaar en er zijn dan ook aantal wat tranen over
mijn wangen gerold. Eefje was ook helemaal uit haar doen en heeft tot 's avonds
half elf ons knettergek gemaakt met haar gejengel. Omdat de temperatuur hier nu enorm begint toe te nemen (mama van Erp dit is inderdaad pas echt hitte) zit Eefje helemaal onder de warmte uitslag. Vandaag heb ik van Norma zalf gekregen en we moeten haar 2 keer per dag douchen en inpoederen met maizena.
We zijn vanmiddag ook naar de kapper geweest en hebben haar haar heel kort laten knippen.
Het kindermeisje is inmiddels ook begonnen. Ze heet Lucia en heeft 3 kinderen (3, 5 en 9 jaar). Haar oudste kind woont bij haar zus in Chiapas (is de armste provincie van Mexico). Ik vind het heel vreemd om zo'n vrouwtje (ze is 26 jaar) in huis te hebben. Ik ben vooral verbaasd hoe wereld vreemd iemand kan zijn.
Ze heeft bijvoorbeeld nog nooit van internet gehoord en het lukte Dion en mij dan ook niet om uit te leggen wat wij doen. Naar de computer was ze ook aan het staren alsof het de eerste keer in haar leven was dat ze er een zag. In de auto wist ze niet hoe een autogordel werkte en toen ze wilde gaan koken stond
ze nogal te kijken van ons fornuis. Raar hoor dat mensen zo'n totaal ander leven dan ons hebben. Ik ben me er de afgelopen dagen dan ook weer volop van bewust geworden hoe goed we het hebben.
Tijdens het rondbrengen van mama's missie zijn we toch ook op erg armoedige plaatsen geweest. Mam had 900 euro opgehaald waarvan we 45 pakketten met voedsel hebben gemaakt. De
inkopen hebben we bij een grote supermarkt gedaan en uiteindelijk stonden ons enorm veel mensen te helpen (waaronder 3 managers).
Afgelopen zaterdag zijn we met Eric de eerste 22 pakketten gaan rondbrengen. De mensen waren erg overdonderd en vroegen zich af wat de tegenprestatie moest zijn. Het uitzoeken van de mensen ging gewoon op willekeur (wil huis zag er het armoedigste uit).
Op maandag zijn we met NOrma nog eens 23 pakketten gaan rondbrengen en hebben we wederom huizen gezien die niet meer waren dan hutten opgebouwd uit karton en rotzooi. Ook kwamen we nog bij een gezin waarvan een van de kinderen ongelukkig
geboren was. Norma (kinderarts) zei dat de jongen erg geholpen zou zijn met een operatie aan zijn benen (dan zou hij waarschijnlijk zelf kunnen lopen). Komende week gaan we een gesprek proberen te plannen met zijn ouders en kijken we eens
wat we voor hem kunnen doen (misschien ga ik nog een beroep doen op jullie centen daar in NL).
Met pa en ma heb ik afgelopen vrijdag nog geprobeerd te gaan snorkelen in Paamul, maar er stond een storm aan de kust. Op zondag was de wind gaan liggen, maar helaas was er nog teveel stroming in het water (waardoor je niks kon zien).
Pa en ma hebben het volgens ons enorm naar hun zin gehad en wij vonden het erg leuk dat ze hier waren. We hebben geprobeerd hen zoveel mogelijk te laten zien en hopelijk willen ze volgend jaar nog eens terugkomen.
Wel een gek idee dat je elkaar dag zegt en dan een half jaar niet gaan zien (voor mij in ieder geval wel, want ik zag ze normaal zo'n 3 keer per week).
Nou dat was het even
Greets Winny
ps waar blijven die kaarten die jullie gekregen hebben op het afscheid
Abonneren op:
Posts (Atom)