Hier alles zijn gangetje. De hechtingen zijn uit Eefjes kin gehaald en dat was nog een vervelende klus. De kinderartsen hadden zeer fijne hechtingen gebruikt waardoor deze er moeilijk uit te halen waren. Zaterdag over 2 weken komen Dions ouders en broer+vriendin. Wat gaat de tijd opeens snel. Inmiddels ben ik begonnen met het sorteren van spullen die willen gaan meenemen. De meeste meubels zijn inmiddels versproken, dus dat is alweer een hele opluchting.
Het afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan. Vrijdag zijn we nogmaals naar crococun gegaan (dit is een kleine dierentuin). Jammer dat alles hier zo duur is! Voor dit bezoekje van zo'n 1,5 uur waren we zo'n 35 euro kwijt.
We hebben inmiddels nieuwe schoenen voor de meiden gekocht aangezien die hier toch een stuk goedkoper zijn.
Komende twee weekende staan een aantal afscheidsetentjes op het programma. Zo zullen komende zondag Patrick met zijn gezin komen (dit is een Nederlander die met een Mexicaanse getrouwd is en die ik via een Mexico forum ontmoet heb- erg leuk gezin). Volgende week zaterdag komt mijn Spaans lerares met haar gezin (haar zoontje heeft een hele tijd bij Eefje in de klas gezeten).
Afgelopen zaterdag toch nog iets minder meegemaakt toen we terug kwamen van de Soriana (grote supermarkt). Precies bij een stoplicht was iets gebeurd waardoor ik 3 mensen zwaargewond op de grond zag liggen. Er waren zeker 20 hulpverleners aanwezig, maar raar genoeg zaten deze niet bij de slachtoffers om deze gerust te stellen. Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar het zag er niet fijn uit. In NL zou zoiets direct afgeschermd worden en zouden vooral de slachtoffers bijgestaan worden door een hulpverlener. Ik heb zelfs nog overwogen om uit te stappen en te kijken of ik iets kon doen voor ze, maar eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor de verwondingen. Een van de drie leek mij al overleden te zijn. Gelukkig kwam er vrij snel een andere auto naast ons staan waardoor er niks meer te zien was.
dinsdag 22 september 2009
maandag 14 september 2009
Veerles 1 verjaardag
Wat een leuke dag had moeten worden liep uit op een rampdag.
Gisteren (voor jullie al voorgisteren) is Eefje uit een hangmat gevallen vol met haar kin op een betonnen ondergrond. Ik zag al snel dat het een ritje naar het ziekenhuis was en zo belandden we dus op Veerles verjaardag met z'n vijven (begeleid door een van onze buren)in een privekliniek die gespecialiseerd is in eerste hulp.
De privekliniek is van een kinderarts die direct aanwezig was toen wij aankwamen met Eefje. Nadat hij de wond bekeken had bleek deze te complex te zijn om alleen te hechten. Na zo'n 45 minuten kwam zijn vrouw (die ook kinderarts is, maar gespecialiseerd is in plastic chirurgie) aan. GElukkig kreeg Eefje wel direct iets tegen de pijn, waardoor ze rustiger werd. Tijdens het hechten, wat zo'n uur heeft geduurd hebben ze Eefje onder narcose gebracht. Ze heeft nu 8 hechtingen en de kinderartsen waren er van verzekerd dat het litteken vrij beperkt zou blijven. De wond is onder haar kin, dus mocht het een litteken worden dan zie je dat niet in haar gezicht. We waren ons kapot geschrokken en op zo'n moment is het heel moeilijk om in zo'n ver land te zijn. Norma en Eric zouden we die middag ophalen van het vliegveld, dus onze bevriende kinderarts was niet aanwezig. GElukkig wist ik dat van een van onze buren de broer kinderarts was dus daar ben ik direct naar toe gerend.
Het grote verschil met NL is dat je waarschijnlijk in NL nog zo'n 3 uur op de EHBO had moeten wachten voordat je geholpen werd. Nu werd er een privekliniek speciaal voor ons geopend (gaan alleen open bij spoedgevallen die gemeld worden)en stonden er 2 kinderartsen tot onze beschikking. En de kosten zijn trouwens ook belachelijk laag. Omgerekend waren we zo'n 120 euro kwijt.
Hopelijk gebeurd er de komende weken niks meer en eigenlijk hoop ik dat er nooit meer iets met de kids gebeurd. Ik was trouwens wel heel blij dat ik nog even mijn schoonmoeder aan de lijn kon krijgen. Op een gegeven moment mocht er maar 1 van ons bij EEfje blijven en toen stond ik dus op de gang en hoorde haar huilen. Nou vreselijk zeg. Gelukkig kreeg ik Toos nog te pakken en kon ik even mijn verhaal en onrust kwijt. Nog even en dan hebben we weer iedereen om ons heen als er zo iets naars gebeurd.
Winny
Gisteren (voor jullie al voorgisteren) is Eefje uit een hangmat gevallen vol met haar kin op een betonnen ondergrond. Ik zag al snel dat het een ritje naar het ziekenhuis was en zo belandden we dus op Veerles verjaardag met z'n vijven (begeleid door een van onze buren)in een privekliniek die gespecialiseerd is in eerste hulp.
De privekliniek is van een kinderarts die direct aanwezig was toen wij aankwamen met Eefje. Nadat hij de wond bekeken had bleek deze te complex te zijn om alleen te hechten. Na zo'n 45 minuten kwam zijn vrouw (die ook kinderarts is, maar gespecialiseerd is in plastic chirurgie) aan. GElukkig kreeg Eefje wel direct iets tegen de pijn, waardoor ze rustiger werd. Tijdens het hechten, wat zo'n uur heeft geduurd hebben ze Eefje onder narcose gebracht. Ze heeft nu 8 hechtingen en de kinderartsen waren er van verzekerd dat het litteken vrij beperkt zou blijven. De wond is onder haar kin, dus mocht het een litteken worden dan zie je dat niet in haar gezicht. We waren ons kapot geschrokken en op zo'n moment is het heel moeilijk om in zo'n ver land te zijn. Norma en Eric zouden we die middag ophalen van het vliegveld, dus onze bevriende kinderarts was niet aanwezig. GElukkig wist ik dat van een van onze buren de broer kinderarts was dus daar ben ik direct naar toe gerend.
Het grote verschil met NL is dat je waarschijnlijk in NL nog zo'n 3 uur op de EHBO had moeten wachten voordat je geholpen werd. Nu werd er een privekliniek speciaal voor ons geopend (gaan alleen open bij spoedgevallen die gemeld worden)en stonden er 2 kinderartsen tot onze beschikking. En de kosten zijn trouwens ook belachelijk laag. Omgerekend waren we zo'n 120 euro kwijt.
Hopelijk gebeurd er de komende weken niks meer en eigenlijk hoop ik dat er nooit meer iets met de kids gebeurd. Ik was trouwens wel heel blij dat ik nog even mijn schoonmoeder aan de lijn kon krijgen. Op een gegeven moment mocht er maar 1 van ons bij EEfje blijven en toen stond ik dus op de gang en hoorde haar huilen. Nou vreselijk zeg. Gelukkig kreeg ik Toos nog te pakken en kon ik even mijn verhaal en onrust kwijt. Nog even en dan hebben we weer iedereen om ons heen als er zo iets naars gebeurd.
Winny
dinsdag 1 september 2009
Hallo allemaal,
Hier nog eens een berichtje vanuit het warme Playa.
Op het moment is er een grote orkaan aan de andere kant van Mexico. Wij merken hier helemaal niks van (aangezien het zo'n 2000 kilometer ver weg is), alleen hebben Eric en Norma hun vakantieplannen moeten wijzigen. Zij zouden morgen naar Los Cabos gaan en van daaruit verder reizen. Helaas heeft deze enorme orkaan roet in het eten gegooid (balen voor hun).
Afgelopen zondag zijn we met Eefje en Veerle naar Xcaret geweest en dat was wederom een geslaagde dag. Helaas is dit park zo duur anders was het zeker de moeite waard om hier een keer in de twee weken met de kleintjes naar toe te gaan (we zijn voor zo'n dag meer dan 50 euro kwijt en dat is met 50% korting omdat we hier wonen).
Verder hebben we het afgelopen weekend erg rustig aangedaan omdat de kids alweer eens ziek waren. Vorig weekend had Eefje 3 dagen koorts en begon daarna heel vies te hoesten. Daarna kreeg Veerle 3 dagen koorts en begon eveneens heel vies te hoesten. Afgelopen nacht hebben we de eerste keer iets meer nachtrust gehad sinds 1,5 week (heel wel flink geregend hier).
Verder niet zoveel bijzonderheden. Het is nog steeds erg warm hier (elke dag wel zo'n 35 graden) en het regent maar zelden. Nog maar 5 weken en dan komen de ouders en broer en vriendin naar ons. De verkoop van de inboedel loopt best redelijk. We zijn al veel spullen kwijt, dus dat komt wel goed.
Nou dat was die weer
Groeten en tot snel
Winny
Hier nog eens een berichtje vanuit het warme Playa.
Op het moment is er een grote orkaan aan de andere kant van Mexico. Wij merken hier helemaal niks van (aangezien het zo'n 2000 kilometer ver weg is), alleen hebben Eric en Norma hun vakantieplannen moeten wijzigen. Zij zouden morgen naar Los Cabos gaan en van daaruit verder reizen. Helaas heeft deze enorme orkaan roet in het eten gegooid (balen voor hun).
Afgelopen zondag zijn we met Eefje en Veerle naar Xcaret geweest en dat was wederom een geslaagde dag. Helaas is dit park zo duur anders was het zeker de moeite waard om hier een keer in de twee weken met de kleintjes naar toe te gaan (we zijn voor zo'n dag meer dan 50 euro kwijt en dat is met 50% korting omdat we hier wonen).
Verder hebben we het afgelopen weekend erg rustig aangedaan omdat de kids alweer eens ziek waren. Vorig weekend had Eefje 3 dagen koorts en begon daarna heel vies te hoesten. Daarna kreeg Veerle 3 dagen koorts en begon eveneens heel vies te hoesten. Afgelopen nacht hebben we de eerste keer iets meer nachtrust gehad sinds 1,5 week (heel wel flink geregend hier).
Verder niet zoveel bijzonderheden. Het is nog steeds erg warm hier (elke dag wel zo'n 35 graden) en het regent maar zelden. Nog maar 5 weken en dan komen de ouders en broer en vriendin naar ons. De verkoop van de inboedel loopt best redelijk. We zijn al veel spullen kwijt, dus dat komt wel goed.
Nou dat was die weer
Groeten en tot snel
Winny
dinsdag 18 augustus 2009
Cozumel
Hallo allemaal,
Afgelopen weekend zijn we naar Cozumel geweest. Dit is een eiland dat voor Playa del CArmen ligt. We zijn zaterdag met de autoboot overgegaan en zondagavond terug gekomen. Bij aankomst in Cozumel lagen daar 3 cruiseschepen en ik moet zeggen ik was aardig onder de indruk van de omvang van die schepen (en luxe). Nadat we hadden ingecheckt zijn we gaan rondwandelen en hebben we heerlijk gegeten. Cozumel is erg toeristisch en is vooral in trek bij de Amerikanen. Op het centrale pleintje was 's avonds muziek en dit vonden de meiden geweldig. Eefje heeft al haar energie kwijt gekund in haar dans en Veerle heeft ook tot 22.00 in haar buggy zitten ronddraaien.
Zondag zijn we het eiland rond gaan rijden en hier vind je nog stranden waar geen mens te vinden is. Uiteindelijk zijn we bij een restaurant gaan zitten waar we de rest van de middag geluierd en gezwommen hebben.
Nou dat was het eigenlijk weer zo'n beetje
Nog maar 9 weken en dan zijn we alweer in NL. Wat gaat de tijd opeens ontzettend snel.
Afgelopen weekend zijn we naar Cozumel geweest. Dit is een eiland dat voor Playa del CArmen ligt. We zijn zaterdag met de autoboot overgegaan en zondagavond terug gekomen. Bij aankomst in Cozumel lagen daar 3 cruiseschepen en ik moet zeggen ik was aardig onder de indruk van de omvang van die schepen (en luxe). Nadat we hadden ingecheckt zijn we gaan rondwandelen en hebben we heerlijk gegeten. Cozumel is erg toeristisch en is vooral in trek bij de Amerikanen. Op het centrale pleintje was 's avonds muziek en dit vonden de meiden geweldig. Eefje heeft al haar energie kwijt gekund in haar dans en Veerle heeft ook tot 22.00 in haar buggy zitten ronddraaien.
Zondag zijn we het eiland rond gaan rijden en hier vind je nog stranden waar geen mens te vinden is. Uiteindelijk zijn we bij een restaurant gaan zitten waar we de rest van de middag geluierd en gezwommen hebben.
Nou dat was het eigenlijk weer zo'n beetje
Nog maar 9 weken en dan zijn we alweer in NL. Wat gaat de tijd opeens ontzettend snel.
dinsdag 11 augustus 2009
Chetumal en Mahahual
Dit weekend weer eens weg geweest. Als we terug in NL zijn zullen we die weekendjes weg wel gaan missen.
AFgelopen weekend zijn we eigelijk pas de eerste keer met z'n vieren onder weg geweest. Tot nu toe was er altijd wel bezoek bij.
We zijn naar Chetumal geweest. Anders dan vele denken is Cancun niet de hoofdstad van Quintana Roo (provincie waar wij in wonen), maar Chetumal.
Eric en NOrma waren deze keer niet van de partij, aangezien ze Chetumal niet zo bijzonder vonden. En gelijk hebben ze. De zee was ontzettend smerig doordat ze een boulevard langs de zee hadden aangelegd was er heel veel alg groei waardoor er veel stank overlast was. Het hotel waar we in sliepen was niet bijzonder, maar toch naar Mexicaanse maatstaven nog duur. 'S avonds hebben we wel nog een wandeling gemaakt door de winkelstraat en aan het einde van deze straat was er nog vanalles voor kindjes te doen. Eefje heeft in een electrisch wagentje over een plein gecrossd en daarna heeft ze zich uitgeleefd op een springkussen. Veerle vond het springkussen ook helemaal geweldig. Doordat de meiden zoveel lol hadden heeft Chetumal toch nog een leuk gevoel achter gelaten. Helaas ging het slapen met Veerle in het hotel in Chetumal ook erg slecht, waardoor we genoodzaakt waren om om 5.30 alweer wakker te zijn. Om 6.30 zaten we al aan het ontbijt en om 9.00 waren we al uitgecheckt bij het hotel. Na een zware nacht dachten we direct terug te rijden naar huis, maar omdat de grens met Belize maar op 15 minuten afstand was zijn we toch nog even naar Belize gereden.
Door de Mexicaanse grens komen was geen probleem. We lieten onze FM3 zien en toen mochten we door. In Belize moesten we onze koffers uit de auto halen even vertellen hoelang we in Belize bleven. Nou eigenlijk maar zo'n 2 tot 3 uurtjes!!! (vreemde gezichten). Nadat bleek dat Eric ons toestemming had moeten geven om met "zijn auto" (auto staat op zijn naam aangezien je met een FM3 geen auto mag bezitten in Mexico- idiote regeling) de grens over te gaan werd onze stempel van de BElizese immigratie weer gecanceld. Nou ja we kunnen wel zeggen dat we een stempel van Belize in ons paspoort hebben. Eigenlijk was het ook wel een beetje een raar verhaal. De meneer van de douane vroeg wie van ons Eric was (want de autopapieren stonden op deze naam) en toen moesten we zeggen dat dat een vriend van ons was. De volgende vraag was natuurlijk en waar is jullie vriend dan. Nou die zit in Playa del Carmen. Oke al met al weer een leuke ervaring en we vonden het allemaal niet zo erg. We konden wel nog met de taxi Belize in (auto moest dan bij de grens blijven), maar we hielden het maar even voor gezien. Dion was nog even bang dat we dezelfde problemen zouden krijgen als we Mexico weer ingingen, maar gelukkig ging dit allemaal goed.
Omdat we al 2 keer in Bacalar waren geweest besloten we eens door te rijden naar Mahahual. Dit is een klein stranddorpje die zwaar geraakt is door de orkaan Dean (2007). Vooraf wisten we niet dat hier een orkaan was geweest, maar toen we kwamen aangereden werd dit snel duidelijk. Over een strook van 100 meter landinwaarts was er geen boom meer levend. Blijkbaar is de zee zover landinwaarts geslagen en zijn alle bomen en struiken afgestorven door het zout. Ook waren er nog veel huizen niet opgeknapt, maar dat kon de sfeer van dit dorpje absoluut niet drukken. Als pa en ma van Erp en Dion's broer en vriendin komen willen we hier nog eens terugkeren. Wat zo leuk was aan Mahuahual was de rust die het uitstraalde. Het dorpje bestaat maar uit een straat die langs het strand ligt. Mensen brengen hun nacht gewoon door op het strand (hangmat tussen twee palmbomen). We zagen 's ochtends nog twee westerse backpackers op het strand liggen te slapen (dit kun je je in Playa niet voorstellen- de politie zou je zo weg halen).
Nou dat was het wel weer even.
Greets
Winny
AFgelopen weekend zijn we eigelijk pas de eerste keer met z'n vieren onder weg geweest. Tot nu toe was er altijd wel bezoek bij.
We zijn naar Chetumal geweest. Anders dan vele denken is Cancun niet de hoofdstad van Quintana Roo (provincie waar wij in wonen), maar Chetumal.
Eric en NOrma waren deze keer niet van de partij, aangezien ze Chetumal niet zo bijzonder vonden. En gelijk hebben ze. De zee was ontzettend smerig doordat ze een boulevard langs de zee hadden aangelegd was er heel veel alg groei waardoor er veel stank overlast was. Het hotel waar we in sliepen was niet bijzonder, maar toch naar Mexicaanse maatstaven nog duur. 'S avonds hebben we wel nog een wandeling gemaakt door de winkelstraat en aan het einde van deze straat was er nog vanalles voor kindjes te doen. Eefje heeft in een electrisch wagentje over een plein gecrossd en daarna heeft ze zich uitgeleefd op een springkussen. Veerle vond het springkussen ook helemaal geweldig. Doordat de meiden zoveel lol hadden heeft Chetumal toch nog een leuk gevoel achter gelaten. Helaas ging het slapen met Veerle in het hotel in Chetumal ook erg slecht, waardoor we genoodzaakt waren om om 5.30 alweer wakker te zijn. Om 6.30 zaten we al aan het ontbijt en om 9.00 waren we al uitgecheckt bij het hotel. Na een zware nacht dachten we direct terug te rijden naar huis, maar omdat de grens met Belize maar op 15 minuten afstand was zijn we toch nog even naar Belize gereden.
Door de Mexicaanse grens komen was geen probleem. We lieten onze FM3 zien en toen mochten we door. In Belize moesten we onze koffers uit de auto halen even vertellen hoelang we in Belize bleven. Nou eigenlijk maar zo'n 2 tot 3 uurtjes!!! (vreemde gezichten). Nadat bleek dat Eric ons toestemming had moeten geven om met "zijn auto" (auto staat op zijn naam aangezien je met een FM3 geen auto mag bezitten in Mexico- idiote regeling) de grens over te gaan werd onze stempel van de BElizese immigratie weer gecanceld. Nou ja we kunnen wel zeggen dat we een stempel van Belize in ons paspoort hebben. Eigenlijk was het ook wel een beetje een raar verhaal. De meneer van de douane vroeg wie van ons Eric was (want de autopapieren stonden op deze naam) en toen moesten we zeggen dat dat een vriend van ons was. De volgende vraag was natuurlijk en waar is jullie vriend dan. Nou die zit in Playa del Carmen. Oke al met al weer een leuke ervaring en we vonden het allemaal niet zo erg. We konden wel nog met de taxi Belize in (auto moest dan bij de grens blijven), maar we hielden het maar even voor gezien. Dion was nog even bang dat we dezelfde problemen zouden krijgen als we Mexico weer ingingen, maar gelukkig ging dit allemaal goed.
Omdat we al 2 keer in Bacalar waren geweest besloten we eens door te rijden naar Mahahual. Dit is een klein stranddorpje die zwaar geraakt is door de orkaan Dean (2007). Vooraf wisten we niet dat hier een orkaan was geweest, maar toen we kwamen aangereden werd dit snel duidelijk. Over een strook van 100 meter landinwaarts was er geen boom meer levend. Blijkbaar is de zee zover landinwaarts geslagen en zijn alle bomen en struiken afgestorven door het zout. Ook waren er nog veel huizen niet opgeknapt, maar dat kon de sfeer van dit dorpje absoluut niet drukken. Als pa en ma van Erp en Dion's broer en vriendin komen willen we hier nog eens terugkeren. Wat zo leuk was aan Mahuahual was de rust die het uitstraalde. Het dorpje bestaat maar uit een straat die langs het strand ligt. Mensen brengen hun nacht gewoon door op het strand (hangmat tussen twee palmbomen). We zagen 's ochtends nog twee westerse backpackers op het strand liggen te slapen (dit kun je je in Playa niet voorstellen- de politie zou je zo weg halen).
Nou dat was het wel weer even.
Greets
Winny
dinsdag 4 augustus 2009
Rustig weekendje
Elke keer weer gedonder met het internet hier.
Hier mijn 3de poging om iets op dit blog te krijgen.
We hebben een tamelijk rustig weekend gehad.
Zaterdag zijn we met Norma,Eric en Robert traditioneel Mexicaans gaan eten. NOrma vond dat we dit nog moesten doen voordat we weer terug naar NL gaan. Bij een zaakje hebben we Gorditos gegeten. Dit is een gerecht uit het Noorden van Mexico. Het is een tortilla maar dan gevuld met allerlei groenten, kaas, chorizo (je kunt zelf kiezen wat je erin in wilt). Wat anders is als de normale tortillas is dat deze een soort pittabroodje is en dus wordt opengesneden en dan gevuld. Ik vond het zelf erg lekker.
Daarna zijn we tortilla de pastor (geen idee hoe ik het schrijf) gaan eten. Ik zat al behoorlijk vol van de Gorditos en ik heb dan ook niet zoveel meer gegeten. Ik vond deze tortilla ook minder speciaal als de Gorditos
Zondag kwamen E,N en Robert bij ons zwemmen en daarna hebben we de bbq aangestoken. Met een zeer dreigende lucht hebben we het toch nog droog weten te houden tijdens het eten. Grappig is dat het weer hier de zelfde snelheid heeft als de gemiddelde Mexicaan. Als je denkt dat het zo gaat beginnen met regenen dan duurt het vaak nog 3 tot 4 uur (en vaak valt er helemaal niks). Het onweer behoorlijk en de echo die veroorzaakt door de zee vind ik altijd indrukwekkend. Het aantal flitsen van de bliksem zijn hier ook ontelbaar en vooral Eefje vindt dit fasinerend.
Gisteren zijn we met de meiden naar Puerto Aventuras geweest om naar de dolfijnen te kijken. Eefje is helemaal gek van die beesten. Hier ligt een haven waar je met dolfijnen kunt zwemmen (wel erg duur). In de haven liggen ook grote jachten en Dion en ik hebben besloten om te gaan sparen voor zo'n ding (hihihi, denk dat zo'n ding 2 miljoen euro kost)
Nou dat was het weer zo even.
Ik ga eens wat doen
Winny
Hier mijn 3de poging om iets op dit blog te krijgen.
We hebben een tamelijk rustig weekend gehad.
Zaterdag zijn we met Norma,Eric en Robert traditioneel Mexicaans gaan eten. NOrma vond dat we dit nog moesten doen voordat we weer terug naar NL gaan. Bij een zaakje hebben we Gorditos gegeten. Dit is een gerecht uit het Noorden van Mexico. Het is een tortilla maar dan gevuld met allerlei groenten, kaas, chorizo (je kunt zelf kiezen wat je erin in wilt). Wat anders is als de normale tortillas is dat deze een soort pittabroodje is en dus wordt opengesneden en dan gevuld. Ik vond het zelf erg lekker.
Daarna zijn we tortilla de pastor (geen idee hoe ik het schrijf) gaan eten. Ik zat al behoorlijk vol van de Gorditos en ik heb dan ook niet zoveel meer gegeten. Ik vond deze tortilla ook minder speciaal als de Gorditos
Zondag kwamen E,N en Robert bij ons zwemmen en daarna hebben we de bbq aangestoken. Met een zeer dreigende lucht hebben we het toch nog droog weten te houden tijdens het eten. Grappig is dat het weer hier de zelfde snelheid heeft als de gemiddelde Mexicaan. Als je denkt dat het zo gaat beginnen met regenen dan duurt het vaak nog 3 tot 4 uur (en vaak valt er helemaal niks). Het onweer behoorlijk en de echo die veroorzaakt door de zee vind ik altijd indrukwekkend. Het aantal flitsen van de bliksem zijn hier ook ontelbaar en vooral Eefje vindt dit fasinerend.
Gisteren zijn we met de meiden naar Puerto Aventuras geweest om naar de dolfijnen te kijken. Eefje is helemaal gek van die beesten. Hier ligt een haven waar je met dolfijnen kunt zwemmen (wel erg duur). In de haven liggen ook grote jachten en Dion en ik hebben besloten om te gaan sparen voor zo'n ding (hihihi, denk dat zo'n ding 2 miljoen euro kost)
Nou dat was het weer zo even.
Ik ga eens wat doen
Winny
woensdag 29 juli 2009
Weekendje Isla Holbox
Hola,
Hier weer eens een berichtje vanuit het verre en altijd warme Mexico.
Afgelopen weekend zijn we naar Isla Holbox geweest waar we met walvis haaien gezwommen hebben.
Het was echt geweldig, die beesten zijn groooot. De grootste die ze daar tot nu toe gezien hebben was zo'n 12 meter lang. De twee die wij gezien hebben waren rond de 3 tot 5 meter lang. Ik ben zelf niet gaan zwemmen, maar Dion, Eric en NOrma wel en ze konden tot zo'n 2 meter afstand bij hem/haar komen. Het was wel een nadeel dat de walvis ontzettend snel was dus je moest flink door zwemmen om hem/haar bij te houden.
We zijn 's ochtend om 8 uur vertrokken en waren 's middags om 15.00. De meiden hebben zich prima gedragen op de boot (klein vissersbootje). Eefje vond vooral de dolfijnen erg leuk om te zien (als ze boven het water zijn kan Eefje ze zien en als ze onder het water zijn kan Eefje ze niet zien) . Daarnaast hebben we nog een ontzettend grote pijlstaartrog gezien die erg grappig aan het zwemmen was (moeilijk om uit te leggen).
Isla Holbox was ook weer een heel ander Mexico dan dat wij gewend zijn. De straten bestonden alleen uit zandweggetjes en op het hele eiland (34 km als je er omheen loopt) reden alleen maar golfkarretjes.
Nou dat was het weer eventjes
Toedeledokie
WInny
Hier weer eens een berichtje vanuit het verre en altijd warme Mexico.
Afgelopen weekend zijn we naar Isla Holbox geweest waar we met walvis haaien gezwommen hebben.
Het was echt geweldig, die beesten zijn groooot. De grootste die ze daar tot nu toe gezien hebben was zo'n 12 meter lang. De twee die wij gezien hebben waren rond de 3 tot 5 meter lang. Ik ben zelf niet gaan zwemmen, maar Dion, Eric en NOrma wel en ze konden tot zo'n 2 meter afstand bij hem/haar komen. Het was wel een nadeel dat de walvis ontzettend snel was dus je moest flink door zwemmen om hem/haar bij te houden.
We zijn 's ochtend om 8 uur vertrokken en waren 's middags om 15.00. De meiden hebben zich prima gedragen op de boot (klein vissersbootje). Eefje vond vooral de dolfijnen erg leuk om te zien (als ze boven het water zijn kan Eefje ze zien en als ze onder het water zijn kan Eefje ze niet zien) . Daarnaast hebben we nog een ontzettend grote pijlstaartrog gezien die erg grappig aan het zwemmen was (moeilijk om uit te leggen).
Isla Holbox was ook weer een heel ander Mexico dan dat wij gewend zijn. De straten bestonden alleen uit zandweggetjes en op het hele eiland (34 km als je er omheen loopt) reden alleen maar golfkarretjes.
Nou dat was het weer eventjes
Toedeledokie
WInny
Abonneren op:
Posts (Atom)