Hoe het gaat!!!

Hier alles zijn gangetje. De hechtingen zijn uit Eefjes kin gehaald en dat was nog een vervelende klus. De kinderartsen hadden zeer fijne hechtingen gebruikt waardoor deze er moeilijk uit te halen waren. Zaterdag over 2 weken komen Dions ouders en broer+vriendin. Wat gaat de tijd opeens snel. Inmiddels ben ik begonnen met het sorteren van spullen die willen gaan meenemen. De meeste meubels zijn inmiddels versproken, dus dat is alweer een hele opluchting.
Het afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan. Vrijdag zijn we nogmaals naar crococun gegaan (dit is een kleine dierentuin). Jammer dat alles hier zo duur is! Voor dit bezoekje van zo'n 1,5 uur waren we zo'n 35 euro kwijt.
We hebben inmiddels nieuwe schoenen voor de meiden gekocht aangezien die hier toch een stuk goedkoper zijn.
Komende twee weekende staan een aantal afscheidsetentjes op het programma. Zo zullen komende zondag Patrick met zijn gezin komen (dit is een Nederlander die met een Mexicaanse getrouwd is en die ik via een Mexico forum ontmoet heb- erg leuk gezin). Volgende week zaterdag komt mijn Spaans lerares met haar gezin (haar zoontje heeft een hele tijd bij Eefje in de klas gezeten).

Afgelopen zaterdag toch nog iets minder meegemaakt toen we terug kwamen van de Soriana (grote supermarkt). Precies bij een stoplicht was iets gebeurd waardoor ik 3 mensen zwaargewond op de grond zag liggen. Er waren zeker 20 hulpverleners aanwezig, maar raar genoeg zaten deze niet bij de slachtoffers om deze gerust te stellen. Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar het zag er niet fijn uit. In NL zou zoiets direct afgeschermd worden en zouden vooral de slachtoffers bijgestaan worden door een hulpverlener. Ik heb zelfs nog overwogen om uit te stappen en te kijken of ik iets kon doen voor ze, maar eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor de verwondingen. Een van de drie leek mij al overleden te zijn. Gelukkig kwam er vrij snel een andere auto naast ons staan waardoor er niks meer te zien was.

Veerles 1 verjaardag

Wat een leuke dag had moeten worden liep uit op een rampdag.
Gisteren (voor jullie al voorgisteren) is Eefje uit een hangmat gevallen vol met haar kin op een betonnen ondergrond. Ik zag al snel dat het een ritje naar het ziekenhuis was en zo belandden we dus op Veerles verjaardag met z'n vijven (begeleid door een van onze buren)in een privekliniek die gespecialiseerd is in eerste hulp.
De privekliniek is van een kinderarts die direct aanwezig was toen wij aankwamen met Eefje. Nadat hij de wond bekeken had bleek deze te complex te zijn om alleen te hechten. Na zo'n 45 minuten kwam zijn vrouw (die ook kinderarts is, maar gespecialiseerd is in plastic chirurgie) aan. GElukkig kreeg Eefje wel direct iets tegen de pijn, waardoor ze rustiger werd. Tijdens het hechten, wat zo'n uur heeft geduurd hebben ze Eefje onder narcose gebracht. Ze heeft nu 8 hechtingen en de kinderartsen waren er van verzekerd dat het litteken vrij beperkt zou blijven. De wond is onder haar kin, dus mocht het een litteken worden dan zie je dat niet in haar gezicht. We waren ons kapot geschrokken en op zo'n moment is het heel moeilijk om in zo'n ver land te zijn. Norma en Eric zouden we die middag ophalen van het vliegveld, dus onze bevriende kinderarts was niet aanwezig. GElukkig wist ik dat van een van onze buren de broer kinderarts was dus daar ben ik direct naar toe gerend.
Het grote verschil met NL is dat je waarschijnlijk in NL nog zo'n 3 uur op de EHBO had moeten wachten voordat je geholpen werd. Nu werd er een privekliniek speciaal voor ons geopend (gaan alleen open bij spoedgevallen die gemeld worden)en stonden er 2 kinderartsen tot onze beschikking. En de kosten zijn trouwens ook belachelijk laag. Omgerekend waren we zo'n 120 euro kwijt.

Hopelijk gebeurd er de komende weken niks meer en eigenlijk hoop ik dat er nooit meer iets met de kids gebeurd. Ik was trouwens wel heel blij dat ik nog even mijn schoonmoeder aan de lijn kon krijgen. Op een gegeven moment mocht er maar 1 van ons bij EEfje blijven en toen stond ik dus op de gang en hoorde haar huilen. Nou vreselijk zeg. Gelukkig kreeg ik Toos nog te pakken en kon ik even mijn verhaal en onrust kwijt. Nog even en dan hebben we weer iedereen om ons heen als er zo iets naars gebeurd.

Winny

Hallo allemaal,

Hier nog eens een berichtje vanuit het warme Playa.
Op het moment is er een grote orkaan aan de andere kant van Mexico. Wij merken hier helemaal niks van (aangezien het zo'n 2000 kilometer ver weg is), alleen hebben Eric en Norma hun vakantieplannen moeten wijzigen. Zij zouden morgen naar Los Cabos gaan en van daaruit verder reizen. Helaas heeft deze enorme orkaan roet in het eten gegooid (balen voor hun).
Afgelopen zondag zijn we met Eefje en Veerle naar Xcaret geweest en dat was wederom een geslaagde dag. Helaas is dit park zo duur anders was het zeker de moeite waard om hier een keer in de twee weken met de kleintjes naar toe te gaan (we zijn voor zo'n dag meer dan 50 euro kwijt en dat is met 50% korting omdat we hier wonen).
Verder hebben we het afgelopen weekend erg rustig aangedaan omdat de kids alweer eens ziek waren. Vorig weekend had Eefje 3 dagen koorts en begon daarna heel vies te hoesten. Daarna kreeg Veerle 3 dagen koorts en begon eveneens heel vies te hoesten. Afgelopen nacht hebben we de eerste keer iets meer nachtrust gehad sinds 1,5 week (heel wel flink geregend hier).

Verder niet zoveel bijzonderheden. Het is nog steeds erg warm hier (elke dag wel zo'n 35 graden) en het regent maar zelden. Nog maar 5 weken en dan komen de ouders en broer en vriendin naar ons. De verkoop van de inboedel loopt best redelijk. We zijn al veel spullen kwijt, dus dat komt wel goed.

Nou dat was die weer
Groeten en tot snel
Winny

Cozumel

Hallo allemaal,

Afgelopen weekend zijn we naar Cozumel geweest. Dit is een eiland dat voor Playa del CArmen ligt. We zijn zaterdag met de autoboot overgegaan en zondagavond terug gekomen. Bij aankomst in Cozumel lagen daar 3 cruiseschepen en ik moet zeggen ik was aardig onder de indruk van de omvang van die schepen (en luxe). Nadat we hadden ingecheckt zijn we gaan rondwandelen en hebben we heerlijk gegeten. Cozumel is erg toeristisch en is vooral in trek bij de Amerikanen. Op het centrale pleintje was 's avonds muziek en dit vonden de meiden geweldig. Eefje heeft al haar energie kwijt gekund in haar dans en Veerle heeft ook tot 22.00 in haar buggy zitten ronddraaien.
Zondag zijn we het eiland rond gaan rijden en hier vind je nog stranden waar geen mens te vinden is. Uiteindelijk zijn we bij een restaurant gaan zitten waar we de rest van de middag geluierd en gezwommen hebben.

Nou dat was het eigenlijk weer zo'n beetje
Nog maar 9 weken en dan zijn we alweer in NL. Wat gaat de tijd opeens ontzettend snel.

Chetumal en Mahahual

Dit weekend weer eens weg geweest. Als we terug in NL zijn zullen we die weekendjes weg wel gaan missen.
AFgelopen weekend zijn we eigelijk pas de eerste keer met z'n vieren onder weg geweest. Tot nu toe was er altijd wel bezoek bij.
We zijn naar Chetumal geweest. Anders dan vele denken is Cancun niet de hoofdstad van Quintana Roo (provincie waar wij in wonen), maar Chetumal.
Eric en NOrma waren deze keer niet van de partij, aangezien ze Chetumal niet zo bijzonder vonden. En gelijk hebben ze. De zee was ontzettend smerig doordat ze een boulevard langs de zee hadden aangelegd was er heel veel alg groei waardoor er veel stank overlast was. Het hotel waar we in sliepen was niet bijzonder, maar toch naar Mexicaanse maatstaven nog duur. 'S avonds hebben we wel nog een wandeling gemaakt door de winkelstraat en aan het einde van deze straat was er nog vanalles voor kindjes te doen. Eefje heeft in een electrisch wagentje over een plein gecrossd en daarna heeft ze zich uitgeleefd op een springkussen. Veerle vond het springkussen ook helemaal geweldig. Doordat de meiden zoveel lol hadden heeft Chetumal toch nog een leuk gevoel achter gelaten. Helaas ging het slapen met Veerle in het hotel in Chetumal ook erg slecht, waardoor we genoodzaakt waren om om 5.30 alweer wakker te zijn. Om 6.30 zaten we al aan het ontbijt en om 9.00 waren we al uitgecheckt bij het hotel. Na een zware nacht dachten we direct terug te rijden naar huis, maar omdat de grens met Belize maar op 15 minuten afstand was zijn we toch nog even naar Belize gereden.
Door de Mexicaanse grens komen was geen probleem. We lieten onze FM3 zien en toen mochten we door. In Belize moesten we onze koffers uit de auto halen even vertellen hoelang we in Belize bleven. Nou eigenlijk maar zo'n 2 tot 3 uurtjes!!! (vreemde gezichten). Nadat bleek dat Eric ons toestemming had moeten geven om met "zijn auto" (auto staat op zijn naam aangezien je met een FM3 geen auto mag bezitten in Mexico- idiote regeling) de grens over te gaan werd onze stempel van de BElizese immigratie weer gecanceld. Nou ja we kunnen wel zeggen dat we een stempel van Belize in ons paspoort hebben. Eigenlijk was het ook wel een beetje een raar verhaal. De meneer van de douane vroeg wie van ons Eric was (want de autopapieren stonden op deze naam) en toen moesten we zeggen dat dat een vriend van ons was. De volgende vraag was natuurlijk en waar is jullie vriend dan. Nou die zit in Playa del Carmen. Oke al met al weer een leuke ervaring en we vonden het allemaal niet zo erg. We konden wel nog met de taxi Belize in (auto moest dan bij de grens blijven), maar we hielden het maar even voor gezien. Dion was nog even bang dat we dezelfde problemen zouden krijgen als we Mexico weer ingingen, maar gelukkig ging dit allemaal goed.
Omdat we al 2 keer in Bacalar waren geweest besloten we eens door te rijden naar Mahahual. Dit is een klein stranddorpje die zwaar geraakt is door de orkaan Dean (2007). Vooraf wisten we niet dat hier een orkaan was geweest, maar toen we kwamen aangereden werd dit snel duidelijk. Over een strook van 100 meter landinwaarts was er geen boom meer levend. Blijkbaar is de zee zover landinwaarts geslagen en zijn alle bomen en struiken afgestorven door het zout. Ook waren er nog veel huizen niet opgeknapt, maar dat kon de sfeer van dit dorpje absoluut niet drukken. Als pa en ma van Erp en Dion's broer en vriendin komen willen we hier nog eens terugkeren. Wat zo leuk was aan Mahuahual was de rust die het uitstraalde. Het dorpje bestaat maar uit een straat die langs het strand ligt. Mensen brengen hun nacht gewoon door op het strand (hangmat tussen twee palmbomen). We zagen 's ochtends nog twee westerse backpackers op het strand liggen te slapen (dit kun je je in Playa niet voorstellen- de politie zou je zo weg halen).

Nou dat was het wel weer even.

Greets
Winny

Rustig weekendje

Elke keer weer gedonder met het internet hier.
Hier mijn 3de poging om iets op dit blog te krijgen.

We hebben een tamelijk rustig weekend gehad.
Zaterdag zijn we met Norma,Eric en Robert traditioneel Mexicaans gaan eten. NOrma vond dat we dit nog moesten doen voordat we weer terug naar NL gaan. Bij een zaakje hebben we Gorditos gegeten. Dit is een gerecht uit het Noorden van Mexico. Het is een tortilla maar dan gevuld met allerlei groenten, kaas, chorizo (je kunt zelf kiezen wat je erin in wilt). Wat anders is als de normale tortillas is dat deze een soort pittabroodje is en dus wordt opengesneden en dan gevuld. Ik vond het zelf erg lekker.
Daarna zijn we tortilla de pastor (geen idee hoe ik het schrijf) gaan eten. Ik zat al behoorlijk vol van de Gorditos en ik heb dan ook niet zoveel meer gegeten. Ik vond deze tortilla ook minder speciaal als de Gorditos

Zondag kwamen E,N en Robert bij ons zwemmen en daarna hebben we de bbq aangestoken. Met een zeer dreigende lucht hebben we het toch nog droog weten te houden tijdens het eten. Grappig is dat het weer hier de zelfde snelheid heeft als de gemiddelde Mexicaan. Als je denkt dat het zo gaat beginnen met regenen dan duurt het vaak nog 3 tot 4 uur (en vaak valt er helemaal niks). Het onweer behoorlijk en de echo die veroorzaakt door de zee vind ik altijd indrukwekkend. Het aantal flitsen van de bliksem zijn hier ook ontelbaar en vooral Eefje vindt dit fasinerend.

Gisteren zijn we met de meiden naar Puerto Aventuras geweest om naar de dolfijnen te kijken. Eefje is helemaal gek van die beesten. Hier ligt een haven waar je met dolfijnen kunt zwemmen (wel erg duur). In de haven liggen ook grote jachten en Dion en ik hebben besloten om te gaan sparen voor zo'n ding (hihihi, denk dat zo'n ding 2 miljoen euro kost)
Nou dat was het weer zo even.
Ik ga eens wat doen
Winny

Weekendje Isla Holbox

Hola,

Hier weer eens een berichtje vanuit het verre en altijd warme Mexico.
Afgelopen weekend zijn we naar Isla Holbox geweest waar we met walvis haaien gezwommen hebben.
Het was echt geweldig, die beesten zijn groooot. De grootste die ze daar tot nu toe gezien hebben was zo'n 12 meter lang. De twee die wij gezien hebben waren rond de 3 tot 5 meter lang. Ik ben zelf niet gaan zwemmen, maar Dion, Eric en NOrma wel en ze konden tot zo'n 2 meter afstand bij hem/haar komen. Het was wel een nadeel dat de walvis ontzettend snel was dus je moest flink door zwemmen om hem/haar bij te houden.
We zijn 's ochtend om 8 uur vertrokken en waren 's middags om 15.00. De meiden hebben zich prima gedragen op de boot (klein vissersbootje). Eefje vond vooral de dolfijnen erg leuk om te zien (als ze boven het water zijn kan Eefje ze zien en als ze onder het water zijn kan Eefje ze niet zien) . Daarnaast hebben we nog een ontzettend grote pijlstaartrog gezien die erg grappig aan het zwemmen was (moeilijk om uit te leggen).
Isla Holbox was ook weer een heel ander Mexico dan dat wij gewend zijn. De straten bestonden alleen uit zandweggetjes en op het hele eiland (34 km als je er omheen loopt) reden alleen maar golfkarretjes.

Nou dat was het weer eventjes
Toedeledokie
WInny

De kogel is door de kerk

Jip, sneller dan verwacht voor de meesten komen we in oktober alweer terug naar NL. Niet voor een vakantie, maar definitief. De eenzaamheid hier heeft het gewonnen van de mooie azuurblauwe zee en de onvergetelijke vriendelijke Mexicanen. Ons wereldje hier is voor mij te klein en ik mis enorm de bezigheden die ik in NL had. Niet getreurd ik vond het een geweldige uitdaging en de tijd die we hier zijn geweest heb ik volop genoten. Helaas hebben we afgelopen weekend opnieuw moeten ervaren hoe ziek onze kindjes worden van de talrijke parasieten die hier leven. Gelukkig zijn we goed bevriend met Eric en Norma (zij is kinderarts), waardoor we afgelopen weekend drie keer buiten de praktijkuren langs zijn kunnen gaan (voor het overgeven of de enorme pijn die Eefje bleek te hebben). Zelf heb ik ook last gehad van deze parasiet en heeft Norma mij ook een antibotica voorgeschreven (en inderdaad het lijkt erop dat je maag als een speldekussen wordt gebruikt).

De twee gaten die jullie in de lucht zien boven Heerlen en Landgraaf zijn veroorzaakt door Dion's en mijn ouders. Op 10 oktober komen Jean en Toos (waarschijnlijk Femke en Martijn ook) naar Mexico om op 27 oktober met z'n allen terug te vliegen.

Nou dat was het eventjes.
Vandaag trouwens nog afscheid genomen van Sylvia en Hakim (deze waren hier ook op vakantie). We hebben het ontzettend gezellig met hun gehad. Gisteren hebben we bij de Libanees een waterpijp gerookt. Pap en Mam geen Hollandse waterpijp, maar een Arabische (was eigelijk niet zoveel aan).
Zondag ben ik nog met Sylvia en Hakim naar de ruine in Tulum geweest (Sorry Sander!!!), maar de ruines in Palenque winnen toch ruimschoots. DAarna nog lekker aan het strand gezeten in Tulum (zelfde restaurant waar wij ook zijn geweest Sander en Sandra), waarna de briljante Hakim de sleutels in de auto legde en toen de deur dicht gooide. Na Zo'n 45 minuten en 20 muggensteken verder (met ondersteuning van 2 andere MExicanen) lukte het om de auto open te krijgen. Bleek toen bij thuiskomst dat ik gewoon een reservesleutel in de portemonnee had zitten (oepsadiasie)

Toedeledokie
WInny

Laatste dagen met Sander Sandra en Thijmen

Hallo allemaal,

Inmiddels hebben we alweer afscheid moeten nemen van Sander, Sandra en Thijmen. Ook dit afscheid viel me weer zwaar. De maand voordat SST kwamen begon ik al last te krijgen van wat heimwee. Mexico is een erg mooi land, maar ik begin toch ook aardig wat dingen van NL te missen. Nu dat het normale leven hier zijn draai heeft gevonden beginnen de beperkingen van dit warme weer ook duidelijk te worden. Zo is het op dit moment eigenlijk te warm om veel met de kindjes buiten te zijn. Buiten ontbijten of eten zit er niet meer in want je smelt echt weg. Afgelopen week hebben we zelfs de airco onder aangezet omdat het zweet maar langs mijn rug bleef lopen.
Ook mis ik activiteiten die ik met de kids kan ondernemen. Het is hier niet mogelijk om naar een dierentuin of kinderboerderij te gaan. Ook een lekker boswandeling zit er niet in (je kunt wel langs het strand wandelen, maar daar is het de afgelopen 2 maanden echt te warm voor je fikt zo weg met die zon en uv-straling). Ook het even binnen wippen bij vrienden en ouders begin ik aardig te missen. Och ja we gaan het zien. Als ik het echt niks meer vind dan weet ik een aantal mensen die erg blij zijn als we terug komen.

Dinsdag zijn we nog naar Akumal geweest waar ik samen met Sandra 3 grote schildpadden heb gezien (doorsneden zo'n meter). Verder hebben we veel vissen gezien en hebben we heerlijk 1 uur in het water gedobberd. Voor mij was dit de eerste keer sinds 7 maanden dat ik de tijd had om eens te snorkelen. Normaal zijn we met z'n tweeen en kun je niet lang weg, maar nu dat Sander, Sandra en Sylvia en Hakim hier zijn konden we om toerbeurt weg.
Woensdag hadden we voor de kids een rustdag ingelast en donderdag zijn we met z'n allen naar Xcaret gegaan. Xcaret is een geweldig park, maar voor 99 dollar vind ik het toch wel erg prijzig (gelukkig betalen wij maar 40% en krijgen onze introduceés ook nog 10% korting).

Nou dat was het even
Tot snel
Winny

terug van vakantie

Hoi hoi,

Hier weer een bericht vanuit het warme Mexico.
Onze vakanties met de drie kids is ontzettend goed verlopen. Vanuit Merida zijn we afgezakt naar Campeche en hebben daar een nachtje in een hotel doorgebracht. Campeche is een ontzettend mooi klein stadje waarbij ik direct weer verhuiskriebels kreeg (lekker rustig en goed onderhouden koloniaalse stad). Helaas ligt Campeche zo'n 7-8 uur rijden van Cancun en is dit nog verder dan dat we nu al zitten.
Na Campeche hebben we een lange tocht gehad naar Palenque (in Chiapas) waar we de prachtige ruines hebben bezocht. Tot nu toe zijn dit toch de mooiste ruines die ik ooit gezien heb. Ze liggen in de bergen tussen de jungle in (ontzettend mooi). Op Eefjes verjaardag hebben we nog een rustdag ingelast in Palenque en zijn we vervolgens doorgereden naar een hotel in de buurt van Calakmul. Omdat ik behoorlijke griep had zijn we geen tempels gaan bezoeken in deze omgeving, maar zijn we doorgereden naar Bacalar waar we lekker aan het meer hebben kunnen uitrusten.
Na Bacalar zijn we naar Akumal gegaan en hebben hier 2 dagen in een all-inclusive gezeten (ons even lekker laten verwennen na zo'n trip met drie kleine kids).
Het leuke aan deze vakantie was de hoeveelheid aanspraak die we hadden met drie kleine kindjes. Vaak leken wij wel een toeristische attractie voor de plaatselijke bevolking.
Eefje heeft zich ontzettend vermaakt op de vakantie en vol het elke dag een beleving om weer in een ander hotel te verblijven.
Zondag zijn we weer teruggereden naar Playa en zijn we begonnen met de was te doen. Helaas lijkt er een grote tropische storing boven ons te hangen wat betekent dat de hemel gevuld is met grijze wolken. VAndaag hebben we het verjaardagfeest van Dion en Eefje gehouden bij Los Pinos. Het was een geslaagde middag en Eefje heeft zich prima geamusseerd samen met Kyra (kindje van een ander nederlands stel). Dion heeft zijn frustratie van het afgelopen jaar kunnen uitlaten op de pinata en blijkbaar was er genoeg frustratie aanwezig. Ook het bandje wat we geregeld hadden voor een muziekkale opfrissing viel erg in de smaak bij onse Nederlandse bezoekers (Sander, Sandra, Thijmen en Sylvia en Hakim- deze zijn gisteren aangekomen).

Nou dat was het weer even.
TOedeledokie
Winny

vanuit Merida

Hallo allemaal, iets langer dan normaal, maar we hebben ook veel gedaan afgelopen week.
Afgelopen zondag zijn Sander, Sandra en Thijmen (zal ik voortaan SST noemen)gearriveerd. Na zo'n 11 uurtjes in het vliegtuig kwamen ze aan op Cancun. Thijmen heeft het prima gedaan en was klaar wakker toen ze arriveerde.

Maandag zijn we naar la Quinta gegaan (toeristen straat) en even lekker na het strand. 's Avonds bbq aangemaakt en lekker rustig aan gedaan.
Dinsdag even alles geregeld voor het komende verjaardagfeest van Dion en Eefje (gaan we houden bij een palapas op het strand en er komt een mariachi spelen).

Woensdag vertrokken naar Valladolid (nog even gestopt bij Coba) en daar nog rond gewandeld (leuk kerkje bezocht die we de vorige keren niet gezien hebben). Donderdag naar Chichen Itza en ook daar een geruime tijd rond kunnen wandelen (de kleintjes doen het prima).
Donderdag aangekomen in Merida en verder niks gedaan (was al 5 uur toen we aankwamen). Vandaag naar Paseo Coba gegaan en naar een lokale markt (waar we met Mark en Emily ook zijn gewest). Morgen zetten we onze reis verder naar Campeche en hopen via Palenque, Bacalar, Tulum weer naar Playa te rijden.

Nou dat was het even snel.
Tot snel
Winny

Gewone week

Lekker rustig weekend gehad. Zijn met de meiden thuis gebleven (wel natuurlijk naar het strand geweest). Gisteren zijn we lekker met z'n tweeen gaan uiteten en heeft Cynthia op de meiden gelet.

Wel nog een leuk verhaal is dat het slotje van onze muskietendeur was gestolen.
Zaterdag kregen onze buren een muskietendeur. Toen wij om 11 uur 's ochtends weggingen waren ze nog met de deur bezig (ze hadden een bedrijf ingehuurd die al hun ramen en deuren zou voorzien van een muskietenraam-deur). Om 15.00 waren we terug en toen stond onze muskietendeur open. Toen bleek dat het meganisme dat de deur open en dicht laat weg was. De schroeven waren en netjes uitgedraaid en het slotje was nergens mee te vinden. Dion en ik moesten direct al lachen omdat we haast zeker wisten dat de werklui van onze buren het slotje gestolen hadden. Omdat ons slotje van onder kapot was was het snel te controleren of ons vermoeden juist was. We vertelde de buurvrouw wat we vermoeden en ja hoor het slotje bij hun was van onder kapot. Haar vriend was laaiend en heeft de eigenaar van het bedrijf een boos telefoontje gegeven. Binnen 5 minuten stond de eigenaar op de stoep en kregen we een nieuw slotje. De werknemer die het gedaan zou hebben was direct ontslagen (geloof er niks van). Wij hebben ons de hele avond nog rot gelachen over dit voorval (zoiets maak je toch echt niet in NL mee- het was ook zo overduidelijk dat ons slotje gebruikt werd bij hun). O met deze buren hebben we een heel leuk contact. Het is ook een jonger stel (zij is 26 jaar en komt uit Frankrijk en hij is een 29 jarige MExico die bij dit voorval zei Bienvenido en Mexico- welkom in Mexico)

Dat was het even voor deze week.
Komende zondag komen Sander en Sandra samen met hun kleine Thijmen (wat zijn we benieuwd hoe hij eruit ziet). We verheugen ons ontzettend op hun komst en gaan lekker genieten van hun bezoek.

Groeten
Winny

Royal Hotels Palladium

Ja ja het lukt ons toch. Afgelopen weekend zijn we weg geweest zonder iets te vergeten (naar Merida waren we de melkfles van Veerle, de schoenen van Eefje en de zwembadjes van Eefje vergeten. Naar Bacalar was Dion vergeten schoenen aan zijn voeten te doen en nu hadden we warempel toch allemaal de schoenen aan en waren we verder niks vergeten- we vorderen).
Dit weekend zijn we naar de Royal Hotels van Palladium geweest. Ik had me er eigenlijk niet zoveel bij voorgesteld zo'n all-inclusive hotel, maar het was echt ontzettend, ontzettend en ontzettend luxe.
Het park bestaat uit 4 hotels (waarvan er nu 2 dicht zijn ivm de toeristische gevolgen die de influenza heeft veroorzaakt). Wij zaten in het hotel White Sands. De aankomsthal is indrukwekkend mooi. Een hele grote palapas met in het midden een zuil van Maya tekens (moeilijk te omschrijven hoe mooi- moet je gezien hebben). In het park waren 5 zwembaden elk zwembad was voorzien van een bar (aan het zwembad). 2 zwembaden waren ontzettend groot en kon je door allerlei gangentjes zwemmen. De kamer was eveneens erg luxe. De badkamer was enorm en voorzien van een jacuzzi, grote inloopdouche en twee wastafels. Wij hadden een vier persoonsbed (ik heb nog nooit van mijn leven zo ruim kunnen liggen) en de meiden hadden allebei een eigen houte bedje. Het eten was eveneens indrukwekkend. Er waren een aantal restaurants gesloten, maar we konden toch nog kiezen uit Brasiliaans, Chinees, nog iets (weet niet meer wat), Mexicaans en een buffet. Elk restaurant had zo zijn eigen design en waren elk opzicht ontzettend romantisch. Wij wilde gaan eten bij het buffet, maar door een vergissing kwamen we bij het Mexicaanse restaurant terecht (eten was goed, maar ik heb al lekkerder gegeten- ps de creme brulee was wel heerlijk). Grappig was wel dat Dion alleen een korte broek bij zich had en hij daarmee geen enkel restaurant in mocht. Uiteindelijk is hij er een moeten gaan lenen bij de receptie. Het park was trouwens zo groot dat er constant van die golfwagens reden waar je gebruik van kon maken om bijvoorbeeld naar het zwembad te gaan. Dion heeft trouwens nog gezeild op een catamara (samen met Eric). De meiden hebben zich ook ontzettend vermaakt. Er was een kidscorner, waar zoveel speelgoed was dat Eef gewoon niet wist waarmee ze moest spelen (en allemaal kwaliteit speelgoed). Een deel van het park is afgesloten, omdat voor de VIPS is (ben benieuwd wat je hiervoor betaald). Wij moesten nu 875 peso per persoon betalen (de meiden waren gratis). Voor deze 875 pesos zijn we van zaterdag 10 uur tot zondag 18.00 in het park geweest (al het drinken- heerlijke cocktails (teveel om allemaal te drinken) en al het eten is inclusief). Normaal kost dit hotel 2000 pesos per persoon, maar nu dat er zo weinig toeristen naar MExico komen hebben ze voor de inwoners van Quintana Roo deze actie opgezet. O Sander en Sandra als jullie dit lezen, erg leuk idee om ook samen met jullie te doen.
We zijn ook nog met een boot door het park gegaan (crocodille, flamingo's en tientallen leguanen gezien).

Vorige week maandag zijn we nog naar Crocodille Zoo geweest. Eefje ging in NL graag met opa en oma Blando naar het GAyapark dus we waren opzoek naar een plek om ook naar de dieren te gaan. Helaas was de entree prijs toch wel erg duur (zo'n 190 pesos voor inwoners van Quintana Roo - iets meer dan 10 euro). Het was opzicht wel een leuk parkje, maar toch echt te duur (na een uur stond je alweer buiten). Je werd trouwens rondgeleid door een gids die op het einde ook nog een fooi verwachtte.
Eefje heeft in het park een slang vast gehouden. Ik stond er van te kijken dat ze dit durfde. Zo'n park is niet altijd goed voor mijn gerusttoestand, want dan zie je alle dieren die hier voorkomen (vooral de slangen vind ik toch echt minder leuk).

Nou ga er eens mee stoppen.
Groeten,

Winny
O voor diegene die het nog niet wist wij komen 27 oktober naar NL (bezoek van 4 weken)

regentijd begonnen

Het is wel te merken dat de regentijd is begonnen. Afgelopen week hebben we al 3 serieuze regenbuien gehad. Van vrijdag op zaterdag heeft het zo hard geregend dat er tot zondagochtend nog plassen water op de wegen stonden (met 35-36 graden warmte verdamp hier alles super snel). We hadden buiten nog een glas staan en daar is toch zeker zo'n 5 centimeter water in gevallen en dat is toch best veel. Helaas hebben we ook 's nachts zo'n 2 uur niet kunnen slapen, omdat het weer ons uit de slaap hield. De flitsen van het onweer kwamen echt om de 2 seconden en het leek dat ook wel een discotheek (nog nooooooit zoveel onweersflitsen gezien). GElukkig kwam het onweer niet echt dicht blij maar bleef het een constante stroom van gedonder.
Het is nu wel echt heel er drukkend warm. Heel anders als voorheen.

Vandaag zijn we met 2 bevriende stellen naar het strand geweest en hebben daar heen heerlijke luie zondag gehad. Gisteren zijn Dion en ik gaan uiteten en heeft Cynthia een meid die in onze wijk woont op de kids gelet (deze lagen wel al in bed).

Afgelopen week de gastank laten komen (laatste keer was toen mijn ouders hier waren) en we hoefde maar 400 pesos te betalen (dat is minder dan 25 euro p 2 maanden tijd).

Feestjes:
De feestjes die hier worden gehouden voor de verjaardag van een kind zijn echt belachelijk groot. Toen we in Bacalar waren was er zo'n feest in de zaak waar wij zijn gaan eten. Het meisje dat jarig was was 7 geworden en liep als sprookjesprinses rond (echt in zo'n megajurk). Er waren wel 80 mensen op de verjaardag en de tafel met kado's waren enorm. Er was muziek, enorme taart, cadeau bij het afscheid nemen en noem maar op hoe gek het kan (springkussen, googelaars, clowns, etc. etc.)
Arme Eefje zal het volgende maand toch moeten doen met een taartje en een leuke piñata (en natuurlijk nog een leuk kado)

Nou dat was het even zo
Groeten en tot volgende week

Is het hier mooi of mooi

Bacalar

Afgelopen weekend naar Bacalar geweest (voor degene die het wilt opzoeken dit ligt een stukje boven Chetumal in het zuiden van Quintana Roo (provincie waar wij wonen)). Bacalar wordt het "meer van de 7 kleuren blauw genoemd" en inderdaad blauw was het meer. Het was een heerlijke plek om te zitten en hebben volop genoten van de rust en de natuur. Vanuit Bacalar zijn we naar de ruines van Chicanná geweest (meestal heb ik niet zoveel met ruines, omdat ik ze best allemaal op elkaar vind lijken, maar deze waren toch wel mooi. Er was heel veel bewaard gebleven van de details in de ruines en details dat vind ik juist wel mooi). O deze plek ligt zo'n 150 kilometer verder landinwaarts en ligt aan de MEX186 (autoweg). VAnuit Chicanná hebben we nog geprobeerd om naar de tempels van Calakmul te gaan, maar toen begon het toch al laat te worden en we moesten nog eens 2 uur terugrijden. O de toch naar Bacalar duurde iets meer dan 4 uur. Dicht bij Calakmul hebben nog heerlijk gegeten in een exclusief restaurant midden in de jungle. Heel even hebben we nog overwogen om daar te overnachten, maar we vonden de terugreis van meer dan 6 uur op maandag dan toch wel erg lang. 'S avonds zijn we dan toch gewoon weer naar Bacalar gegaan en hebben daar een ander hotel genomen als de eerste nacht (dit om de plaatselijke economie een beetje te stimuleren, want die Mexicanen hebben het toch wel zwaar op dit moment- komt geen toerist meer deze kant op). Het hotel (eigenlijk was het geen hotel, maar verhuurde ze een aantal huisjes) van de tweede nacht was hartstikke leuk en wordt zeker weten op onze tocht naar Palenque en Sint Christobal ook aan gedaan (ons plan is om in de maand juni zo'n twee weken hier rond te gaan reizen).

Op de terugweg naar Playa kregen we zo'n 40 kilometer voor Felipe Carrillo Puerto een lekke band. Gelukkig hadden we alle gereedschap aan boord en hebben we de noodband kunnen gebruiken. In Felipe Carrillo Puerto hebben we voor zo'n 60 euro's een nieuwe band erop laten leggen (was binnen 10 minuten geregeld).

O wat trouwens ook nog leuk was, is dat wij, als officieel geregistreerde migranten, gratis toegang krijgen tot alle tempelplaatsen in Mexico (op zondag helemaal gratis en door de weeks tot 80% korting).
Ik zal de komende week nog eens een paar foto's op de site zetten van dit weekend.

Over twee weken willen we naar een all-inclusive hotel gaan, aangezien deze nu hun prijzen met zo'n 50 tot 80% verlaagd hebben. Op dit moment is de hele toeristenindustrie alleen nog maar gericht op de inwoners van Quintana Roo en daar gaan we dus even lekker van mee genieten.
Aanstaande zaterdag gaan Dion en ik uiteten en blijven de meiden bij een meid van 20 jaar die onze naast-naast-naast-naast buren is. Zij wil graag wat geld verdienen en is de afgelopen week de hele buurt rond gegaan om aan te geven dat zij doet babysitten.

Dat was het weer even zo
hasta pronto
WInny

Voor ons geen kindermeisje meer

Nou een beetje rare week hier gehad.

Zoals vele waarschijnlijk al weten stond dus vorige week zondag Patty (ons kindermeisje) huilend voor de deur. Ze was weggelopen bij haar man omdat die haar geslagen had. We hebben haar voorgesteld om een week bij ons te blijven en dat we dan zouden kijken wat er ging gebeuren. Zondagmiddag zijn we samen met haar Mark en Emily gaan opzoeken in Akumal (dit is mijn broer en zijn vriendin die op vakantie waren in Mexico). Patty zag voor de eerste keer in haar leven de zee en was erg onder de indruk van hoe mooi het was (na zo'n paar uur durfde ze zelfs even met haar voeten in de zee te staan). Zondagnacht hebben Dion en ik bijna geen oog dicht gedaan, omdat we bang waren dat Patty misschien toch een dubbele agenda zou hebben (we leven hier in een land waar het verschil tussen armoede en rijk enorm is. Wij behoren tot de rijkere van het land en lopen hierdoor ook risico dat iemand op ons geld uit is). De andere nachten hebben we achter de deur van de meiden een glas gezet, zodat we het zouden horen als iemand hun kamer binnen ging. Met dit glas achter de deur lukte het mij om toch weer in slaap te komen, maar bij Dion bleef de waaklamp de rest van de week aan.
Maandag ben ik met Patty naar de bank geweest, want ze had 900 pesos (rond de 50 euro) voor haar gezin in Chiapas gespaard (in Chiapas wonen haar vier kinderen bij haar schoonzus). Na de bank zijn we naar het ziekenhuis geweest, omdat Patty zo'n 3 maanden zwanger is en nog geen enkel controle heeft gehad. In het ziekenhuis hebben we zo'n 3 uur zitten wachten om van een "arts" te horen te krijgen dat ze bloed moest laten prikken om te bevestigen dat ze zwanger is. Nou in dat ziekenhuis heb ik mijn ogen uit gekeken. Eerst moesten we in een rij staan om een nummer te krijgen. Daarna moest je wachten dat dat nummer werd omgeroepen om vervolgens in de rij te gaan staan bij het archief (hier staan dus rekken vol met dossier van patienten- allemaal hand geschreven). Patty was een nieuwe patient dus ze kreeg een nieuw dossier (o de wachtrij was precies voor de klapdeuren naar de eerste hulp- erg praktisch ingericht allemaal- ook niet zo fijn voor de mensen die in de rij staan te wachten en een gratis kijken kunnen nemen naar de patiente van de eerste hulp). Daarna moesten we naar de achterkant van het ziekenhuisje lopen (de parkeerplaats van de ambulance) om in een rij te staan om te betalen (Patty heeft geen verzekering dus wij hebben voor haar het consult met de dokter betaald 55 pesos). Nadat we betaald hadden konden we gaan wachten dat haar naam werd opgeroepen om gewogen te worden (ook werd de temperatuur en de bloeddruk opgenomen). Zo'n anderhalf uur lang heb ik geprobeerd enige logica te vinden in de volgorde van het oproepen, maar helaas geen logica.
Nadat Patty gewogen was en haar bloeddruk en temperatuur was opgenomen (wat trouwens open en bloot in de open hal gebeurde- hoezo privacy) mochten we wachten op het oproepen om bij de "arts" naar binnen te gaan. Eindelijk waren we dan aan de beurt en toen kregen we van die aardige meneer te horen dat ze bloed moest laten prikken. Dat was echt alles geen onderzoek van haar buiken of aanvullende vragen (echt helemaal niks). We kregen een briefje mee voor het bloedprikken, maar daarvoor moesten we wel 2 uur wachten. Om mijn beste Spaans heb ik de "arts" uitgelegd dat ik echt geen twee uur meer ging wachten en welke andere oplossing er was. We konden ook naar een prive laboratorium gaan om daar het bloed te laten onderzoeken.
Wat ik als erg storend heb ervaren is dat 55 pesos voor een ziekenhuis bezoek voor mensen zoals Patty echt heeeeeeeeeel veeeeeeel geld is en dat er dan nog niet eens serieus naar haar wordt gekeken.
Voor het bloedonderzoek in het private laboratorium waren we 150 pesos kwijt en hadden we direct de uitslag. Met deze uitslag moesten we terug naar de arts in het ziekenhuis, maar als brutale geemancipeerde vrouw heb ik de uitslag gewoon geopend en ben ik op de stoel van de dokter gaan zitten. Bij resultato stond Positivo dus jip je bent zwanger zei ik tegen Patty (zo dat heeft ons weer 55 pesos uitgespaard).

Nou de rest van de verhalen over de afgelopen week komen nog wel. Ga nu eens lekker zwetend de heerlijk `frisse` nacht tegenmoet (het koelt hier maar af tot 23 graden).
O voor de mensen die mijn mail hebben ontvangen gooi hem maar in de prullenbak, want het hele idee is niet doorgegaan.

Winny

hier ben ik weer

Hallo allemaal,

Jeminee in Nederland is toch ook weer vanalles aan de hand.
Wat een enorme gek die zomaar op een menigte mensen in rijd. Ook hier stond het in de krant wat er in dat kleine kikkerland afgelopen donderdag gebeurt is.

Nou hier gaat alles nog prima. Eigenlijk merken we gelukkig maar heel weinig van het griepvirus. Zo nu en dan zie je wel iemand met een mondkapje lopen, maar deze zijn nog lang in de minderheid. Dion had gisteren wel het idee dat de schappen in de winkel minder gevuld waren, maar dat kan ook toeval zijn. We hebben wel voor alle zekerheid meer eten in huis gehaald.

Patty ons kindermeisje blijkt nu zo'n 3 maanden zwanger te zijn, wat betekent dat ze over 4 maanden ons gaat verlaten. Ik vind dit best behoorlijk balen, want dan moeten we opnieuw iemand aan de kids laten wennen en aan ons. Met Patty gaat het wel steeds beter, maar ze is zo bang. Voor mij is het soms wel moeilijk dat er helemaal geen eigen initiatief in zit en ik ben helemaal nog niet gewend aan dat langzame ritme. Als je Patty vraagt om een tomaat, paprika, courgette en ui te snijden doet ze daar gemiddeld een uur over. Nou jullie kennen mij wel dat duurt me dus echt te lang. Ik heb deze week dus besloten dat ik het opgeef om haar te laten koken. Deze week heb ik gewoon 's middags gekookt, met hulp van Patty erbij.

Gisteren kwam nog een meneer aan de deur om te vragen of hij de auto mocht wassen voor 50 pesos (dat is zo'n 2,80 euros). Nou geen probleem hoor!
Dinsdag ben ik nog naar de emigratie geweest, maar onze FM3 was nog niet klaar (voor niks 1,5 uur gewacht). Vandaag weer gegaan, maar de emigratie was gesloten ivm de 1 mei viering (nu maar maandag proberen en hopen dat ze niet moeilijk gaan doen dat we niet binnen 10 dagen terug zijn gekomen- we zijn wel binnen 10 dagen terug gekomen, maar toen hadden zij het nog niet klaar).
Dinsdag ook nog de auto laten repareren. Er waren 2 schokdempers kapot en in een band zat een schroef (uiteindelijk weer 1450 pesos minder rijk).

O toen Eric dus naar NL wilde gaan toen bleek zijn fm3 niet meer geldig te zijn. Een week voordat wij gingen zijn we nog met Norma bij de emigratie geweest om te vragen of alles in orde was (ja ja werd er gezegd geen probleem zijn document is tot 15 mei geldig). Nou op het vliegveld was de meneer van de emigratie het daar niet mee eens. Het document zou 1 april verlopen zijn. Eric is gelukkig wel nog als toerist het land uit kunnen komen, maar het grappige is, is dat aan Norma de dag erna werd medegedeeld dat de fm3 op 1 februari verlopen was (hihihihi snappen jullie er nu nog iets van!!)

Ik heb nog maar 15 minuten stroom in mijn laptoppie dus ga er eens vandoor.

Greets
WInny

griepvirus

Inmiddels begint het griepvirus bij ons toch ook iets meer aandacht te krijgen.
In heel Mexico worden de scholen gesloten, wat betekent dat Eefje de komende week ook niet naar school gaat. Morgen krijgen we een vaccinatie voor het virus, maar eigenlijk hebben ze nog niet de juiste vaccinatie ervoor.
We zouden vandaag de vaccinatie krijgen, maar Norma wilde toch nog een dag wachten, met de verwachting dat de vaccinatie van morgen een stuk beter zou zijn (we wachten af).
Verder gaat het allemaal prima hier. VAndaag zijn we terug gereden van Merida naar Playa en zijn we door 2 bosbrandjes gereden. In deze periode ontstaan er heel veel bosbranden hier, omdat het gewoon te warm is voor de natuur. Toen we afgelopen vrijdag met Mark en Emily richting Merida vertrokken hadden we wel al veel afgebranden plekken gezien, maar vandaag zijn we echt door de rookwolken gereden en vloog er een blushelikopter over ons heen. De weg was niet afgezet, dus het zal niet zo gevaarlijk geweest zijn. De rookwolken waren ook nog niet zo dik dat we dachten dat het onverantwoord zou zijn om er doorheen te rijden.
Gisterenavond zijn we in Merida naar de Grand Plaza geweest, waar elke zondag een markt is (met muziek). Het park stond vol met kraampjes waar je kleding, kettings, hoeden, etc. kon kopen. Natuurlijk waren er ook weer genoeg eettentjes.
Met de meiden is het dit weekend ontzettend goed gegaan, wat ons de mogelijkheid geeft om toch eens vaker een langweekend weg te gaan. De volgende plaats die we willen bezoeken wordt waarschijnlijk Chetumal.

Nou dat was het weer even.
Dus allemaal geen zorgen maken het gaat goed met ons.

Morgen gaan we toch ook maar iets extras in huis halen, want we hoorden vanuit NL dat er in Mexico City al gehamsterd wordt (je weet maar nooit hoe gek het hier gaat worden).

Merida

Vrijdag zijn we samen met Mark en Emily vertrokken.
Na een tocht van 4 uur kwamen we aan in Merida.
Onderweg hadden we wel nog even wat stress over de benzine, aangezien er op de
route zeker pas naar 200 kilometer een benzinestation was.
Hier in Merida is het tegen de 40 graden, maar toch nog goed uit te houden.
Merida is een echte Spaanse stad met schitterende gebouwen. Het is wel erg druk (veel mensen en veel verkeer). De stoepen zijn maar zo'n metertje (als het al een meter is) breed en dat maakt het moeilijk om met de kinderwagen door de grote massa mensen te lopen.
Gisteren zijn we naar een markt geweest, waar we ons de ogen hebben uitgekeken. Het was echt zo'n kleine bazaarmarkt waar je alles kreeg (ongelooflijk druk, stank van dode beesten, donker en heel veel kleuren). In deze enorme stad zijn maar erg weinig toeristen en vooral geen toeristen met kleine kinderen. Eefje en Veerle krijgen dan ook regelmatig aandacht. Vandaag is er een of ander musicale markt die hier elke zondag is. Mark en Emily pakken vanavond de bus naar St. Cristobal (Chiapas- busreis van 14 uur) en wij blijven nog een nachtje hier en vertrekken morgen naar huis.
Voor de mensen die Mexico gaan bezoeken raad ik ze zeker aan om Merida te bezoeken (voor een dag of 2). De stad heeft veel cultuur te bieden die nog niet beinvloed is door enorme massas toeristen. Het hotel waar we zitten heet Dolores Alba en is prima. We betalen 450 pesos per nacht en 50 pesos voor het ontbijt. Qua prijzen verschilt het toch niet echt zoveel als Playa (natuurlijk zijn de hotels wel duurder in Playa, maar zaken als kleren, servies, etc. etc. is hetzelfde).

Nou ga er eens mee stoppen. Gaan die meiden eens onder de douch duwen en dan lekker ontbijten.
Ps in Mexico Stad is een griepvirus uitgebroken waarvoor de meiden aanstaande maandag al gevaccineerd worden (opa's en oma's niet druk maken)

Tot de volgende keer
O we hebben vorige week woensdag onze fm3 ondertekend en zullen deze deze week krijgen nadat we de legeskosten bij de bank ontvangen hebben. Vanaf die tijd zijn we dus echt inwoners van Mexico.

veel te vertellen

Ik heb op het moment veel te vertellen, omdat we ook veel mee maken met Patty in huis.
Nou gisteren dus de macaroni gemaakt en vies dat ze het vond (hihihi). Ze vond het werkelijk helemaal niks. Ook van een olijf werd haar gezicht wit en blij dat ze was dat ze hem in de prullenbak mocht uitspugen.
Om haar toch iets te laten eten hebben we snel nog een vis gebakken en een groentenmix uit de diepvries gemaakt. Helaas viel de groentenmix ook niet zo in de smaak. Uiteindelijk blijkt dus dat ze nog nooit van haar leven een paprika gezien had (ze vroeg waarom deze niet pittig was), prei en een courget.
Omdat het koken zo moeizaam ging deze week bedacht ik me om samen met haar naar de winkel te gaan zodat ze zelf eten kon uit kiezen. Helaas ging dit ook niet zo goed, omdat ze werkelijk niks wist van de producten die verkocht worden in de supermarkt. Ze komt echt van het platteland, waar kaas, tortillas, tomaten en bonen worden gegeten. Uiteindelijk is het gelukt om een stuk kaas, bonen en een bloemkool te krijgen. Ook hier was het voor mij weer een openbaring dat het niet vanzelfsprekend is dat er 20 verschillende soorten groenten bestaan.
Toen ik Eefje op een speelgoedmotortje zette en er geld in deed schrok ze zich wilt. Ze dacht dat de motor ging rijden samen met Eefje erop.

Vanochten naar de immigratie geweest. Ik ben om 7.30 op taxi jacht gegaan en om 7.45 had ik er eindelijk eentje op de carretera (zeg maar de autosnelweg). Toen ik bij de immigratie aankwam waren er 4 mensen voor mij (ik was er om 8.05). Om 9.00 gaan de deuren van de immigratie open en mag je naar binnen. Om 2 minuten voor 9 valt de stroom uit en om 9.10 wordt iedereen medegedeeld dat er niet meer gewerkt wordt vandaag. Door ervaring van de afgelopen 5 maanden wist ik dat ik niet direct moest weglopen en naar huis moest gaan (wat alle andere overigens wel deden) bleef ik wachten. Om 9.20 gaf de heren ons weer licht en waren we direct aan de beurt (Dion was inmiddels ook gearriveerd met de meiden). Op 22 april om 9.45 hebben we ons interview en als het goed is krijgen we dan in mei onze verblijfsvergunning (ziet er allemaal heel erg goed uit- alle papieren zijn in ieder geval geaccepteerd)

Nou toedeledokie
Winny

Petrona die nu Patty heet

Hallo allemaal,

Met Petrona, het nieuwe kindermeisje, gaat het prima. Haar naam is inmiddels wel verandert naar Patty, omdat ze zo in haar eigen taal heet (ze spreekt chutsjil- de taal van Chiapas). Het is wel wennen om zo iemand in huis te hebben. Allerdaagse dingen zijn zo nieuw voor haar. Gisteren gingen we fallitas de pollo eten (dit is gemarineerd kippenvlees-super lekker) en toen ging Patty dus die kip afwassen. Er zat allemaal van dat rare gele spul op (de mostard marinade). 's Middags begrepen we ook dat ze geen bed of hangmat in haar palapas heeft. Ze slaapt gewoon op de stenen vloer. Omdat wij twee opblaasbare bedden hebben, hebben we haar gisteren een meegegeven (en blij dat ze was). Vanochtend zei ze dat ze super goed geslapen had. Normaal werd ze vaak wakker, omdat ze dan pijn aan haar heup of rug kreeg, maar vanacht had ze in een keer doorgeslapen tot 7.00.
Gisteren ging ik eten maken voor Veerle met de blender. Dat was toch ook reuze nieuw voor haar. Vanochtend vroeg ik haar om wat was in de machine te doen en toen vroeg ze hoeveel water ze erin moest doen (ze wilde dus met een emmer water in de machine gaan doen). Toen ik liet zien dat er vanzelf water in de machine kwam was haar vraag hoe ze het water eruit moest halen (ook dit gaat automatisch)(grote ogen van verwondering).
Vandaag ga ik samen met haar macaroni maken. Van spagetthi, macaroni en lasagna heeft ze ook nog nooit gehoord. Ze eet trouwens wel goed, maar thuis heeft ze ook geen mogelijkheid om te koken (thuis eet ze alleen tortillas met gefrituurde bonensaus- dit hoef je niet op te warmen). Gek eigenlijk hoe vanzelf sprekend ik het vind dat iemand weet waar Holland ligt en nog vanzelfsprekender waar Europa ligt. Patty weet nog niet eens dat amerika haar buurland is.
Het nadeel dat alles zo nieuw voor haar is, is dat we alles voor moeten doen en het dus veel tijd kost (gelukkig is het wel een ontzettend lief mens en moeten we vaak lachen met alles wat anders gaat).

Morgen gaat Dion nogmaals naar de immigratie. Als het goed is zou nu alles in orde moeten zijn en krijgen we binnenkort ons interview (gesprekje waarom we in Mexico willen blijven).
Volgende week komt mijn broer en staat er op de planning om een aantal daagjes (4) op reis te gaan.

O, ja en met de Telmex (de telefoon die we al 4 maanden geleden zouden krijgen) is het ook nog een leuk verhaal. Nu blijkt dus dat ze vergeten zijn om kabels te leggen naar de woonhuizen. Voorgisteren was het een gevecht tussen de aannemer en de mensen van Telmex wie die kabels ging leggen. Inmiddels zijn de mensen van de aannemer aan de slag en wordt er bedrading gelegd in de straat (wat een gedoe zeg en uiteindelijk heeft onze buurvrouw het moeten regelen. Zij heeft letterlijk de mensen van Telmex naar de aannemer gebracht en heeft gezegd en nu regel het maar).

Nou dat was het weer even
Tot snel

Petrona

Hallo allemaal,

Nou jullie zullen het al raden, maar na 1 week hebben we al een nieuw kindermeisje. Lucia belde vorige week zondag op of het ook goed was om de komende week op maandag, woensdag en vrijdag te werken. Eigenlijk kwam ons dat niet zo goed uit, maar voor een keer was het niet zo erg. Maandag ochtend om 9.00 was is met Norma bij de immigratie en gaat de telefoon. Het was Lucia. Ze kon vandaag niet komen omdat ze haar dochter naar het busstation moest brengen (wel erg late inval als je om 9.00 moet beginnen met werken). Op woensdag is ze wel geweest, maar toen bleek dus dat ze op dinsdag en donderdag ander werk had aangenomen. Omdat Eefje op dins,woens en donderdag naar school gaat werd het erg moeilijk om met Lucia nog iets te kunnen regelen. Ze zou gisteren wel nog komen werken, maar toen ik haar ging ophalen bleek dit dus ook niet meer het geval. Wel had ze een vriendin geregeld die bij ons zou kunnen werken op dins, woens en donderdag. DEze vriendin is dus Petrona en zij is gisteren bij ons begonnen. Erg leuke vrouw (van mijn leeftijd, maar ze lijkt veeeeeeel ouder) en een stuk opener en gezelliger naar de kindjes (ze zingt en danst met Eefje dus dat zit wel goed). Nu maar hopen dat ze voor een lange tijd bij ons gaat blijven.

Donderdag hebben we paaseieren gezocht omdat ik ervan overtuigd was dat het donderdag al pasen was. Er is veel anders in Mexico, maar toch valt hier pasen ook gewoon op de zondag en maandag (oeps). Donderdag had Eefje vrij en vandaar dat ik dacht dat het pasen was. We hadden vrienden uitgenodigd en die vonden het ook al vreemd dat we zo vroeg eieren gingen verstoppen. 's Middags rond 13.00 kwam ik er achter dat het gewoon witte donderdag was.

De rest gaat alles zijn gangetje hier. Vorige week hebben we nog een bureau en een printer gekocht en zitten we nu op dins, woens en donderdag op Eefjes kamer te werken. Ik heb ook nog de kamers van de meiden geverfd, maar helaas is de groene kleur toch iets te licht (hierdoor zie je bijna niet dat de muur geverfd is).
Kwam pasen hebben we hier niet veel anders meegemaakt, omdat we niet naar de processie zijn gaan kijken. Gisteren trok er wel een processie door de stad, maar we hadden geen zin en tijd om te gaan kijken.

VOordat de stroom uitvalt van mijn laptop
Hastalapast y hasta proxima vez

Winny

en nog een paar foto's

Hallo allemaal,

Hier weer een update vanuit playa del carmen.
Gisteren hebben we lekker de hele dag bij het zwembad gelegen (samen met Eric, NOrma en Robert) en zijn daarna gaan bbq'en. De temperatuur blijft zo schommelen tussen de 33 en 35 graden, maar sinds een aantal dagen staat er weer een flinke wind. Met die wind lijkt het niet zo warm, waardoor je dus moet uitkijken dat je niet verbrand.
Op de kamers van de meiden is het nu wel zo heet dat we 's avonds de deuren en ramen tegen elkaar open laten staan (opa's en oma's we letten erop dat ze niet in de tocht liggen en Eefje heeft een trappenhekje voor de opening van haar kamer ;-).
Verder hebben we de afgelopen week niet zoveel meegemaakt. Het dagelijkse leventje is weer begonnen. Dion is wel nog vrijdag naar de immigratiedienst geweest, waar hij 4 uur voor niks heeft zitten wachten (moest het origineel hebben van onze geboorte-aktes die hij gewoon bij zich had). Vanochtend ben ik met Norma om 7.30 gegaan en waarschijnlijk is nu alles rond. Komende maandag moeten we nog eens gaan en dan krijgen we een datum voor de ondertekening van onze fm3 (de kindjes moeten dan ook mee- er wordt dan een vingerafdruk gezet).
Die immigratiedienst is echt ongelofelijk hier. Je ziet er mensen met pakken papier rondslepen (onze papierenkraam is ook flink toegenomen) en er staat een rij tot buiten.
Zaterdag zijn we bij LOs Pinos iets gaan eten en langzaam krijgt de ober door dat we wel erg lang op vakantie zijn. TOen we zeiden hasta luego vroeg hij wanneer we weer kwamen. Komende donderdag gaan we paaseieren zoeken met 2 vriendenstellen (Patrick met zijn gezin en Esdra met haar gezin). WE gaan de eieren verstoppen bij de Palapas. De kids kunnen daarna een duik nemen in het zwembad.
We hebben ook een uitnodiging ontvangen van het consulaat voor een koninginnedagviering, maar hier gaan we niet naartoe (te laat is van 19.00 tot 21.00). Afgelopen zaterdagnacht is hier trouwens ook de klok een uur verzet (nu hebben we dus gewoon weer 7 uur tijdsverschil).

Gisteren belde Lucia dat ze dinsdag niet kon werken. Ze zou dan vandaag komen, maar vanochtend om 9.00 ging de telefoon en belde ze af. We zijn allebei benieuwd of Lucia nog gaat komen en hoevaak ze gaat afbellen (we zien wel)

Hasta luego y hasta proxima vez
WInny

Lucia

Hallo allemaal,

Inmiddels hebben wij weer afscheid genomen van papa en mama Vrolings.
Het afscheid viel me erg zwaar en er zijn dan ook aantal wat tranen over
mijn wangen gerold. Eefje was ook helemaal uit haar doen en heeft tot 's avonds
half elf ons knettergek gemaakt met haar gejengel. Omdat de temperatuur hier nu enorm begint toe te nemen (mama van Erp dit is inderdaad pas echt hitte) zit Eefje helemaal onder de warmte uitslag. Vandaag heb ik van Norma zalf gekregen en we moeten haar 2 keer per dag douchen en inpoederen met maizena.
We zijn vanmiddag ook naar de kapper geweest en hebben haar haar heel kort laten knippen.

Het kindermeisje is inmiddels ook begonnen. Ze heet Lucia en heeft 3 kinderen (3, 5 en 9 jaar). Haar oudste kind woont bij haar zus in Chiapas (is de armste provincie van Mexico). Ik vind het heel vreemd om zo'n vrouwtje (ze is 26 jaar) in huis te hebben. Ik ben vooral verbaasd hoe wereld vreemd iemand kan zijn.
Ze heeft bijvoorbeeld nog nooit van internet gehoord en het lukte Dion en mij dan ook niet om uit te leggen wat wij doen. Naar de computer was ze ook aan het staren alsof het de eerste keer in haar leven was dat ze er een zag. In de auto wist ze niet hoe een autogordel werkte en toen ze wilde gaan koken stond
ze nogal te kijken van ons fornuis. Raar hoor dat mensen zo'n totaal ander leven dan ons hebben. Ik ben me er de afgelopen dagen dan ook weer volop van bewust geworden hoe goed we het hebben.
Tijdens het rondbrengen van mama's missie zijn we toch ook op erg armoedige plaatsen geweest. Mam had 900 euro opgehaald waarvan we 45 pakketten met voedsel hebben gemaakt. De
inkopen hebben we bij een grote supermarkt gedaan en uiteindelijk stonden ons enorm veel mensen te helpen (waaronder 3 managers).
Afgelopen zaterdag zijn we met Eric de eerste 22 pakketten gaan rondbrengen. De mensen waren erg overdonderd en vroegen zich af wat de tegenprestatie moest zijn. Het uitzoeken van de mensen ging gewoon op willekeur (wil huis zag er het armoedigste uit).
Op maandag zijn we met NOrma nog eens 23 pakketten gaan rondbrengen en hebben we wederom huizen gezien die niet meer waren dan hutten opgebouwd uit karton en rotzooi. Ook kwamen we nog bij een gezin waarvan een van de kinderen ongelukkig
geboren was. Norma (kinderarts) zei dat de jongen erg geholpen zou zijn met een operatie aan zijn benen (dan zou hij waarschijnlijk zelf kunnen lopen). Komende week gaan we een gesprek proberen te plannen met zijn ouders en kijken we eens
wat we voor hem kunnen doen (misschien ga ik nog een beroep doen op jullie centen daar in NL).

Met pa en ma heb ik afgelopen vrijdag nog geprobeerd te gaan snorkelen in Paamul, maar er stond een storm aan de kust. Op zondag was de wind gaan liggen, maar helaas was er nog teveel stroming in het water (waardoor je niks kon zien).
Pa en ma hebben het volgens ons enorm naar hun zin gehad en wij vonden het erg leuk dat ze hier waren. We hebben geprobeerd hen zoveel mogelijk te laten zien en hopelijk willen ze volgend jaar nog eens terugkomen.
Wel een gek idee dat je elkaar dag zegt en dan een half jaar niet gaan zien (voor mij in ieder geval wel, want ik zag ze normaal zo'n 3 keer per week).

Nou dat was het even
Greets Winny
ps waar blijven die kaarten die jullie gekregen hebben op het afscheid

zijn we weer

Hier een nieuw verslag van de van Erpjes

Afgelopen zondag zijn we vertrokken naar valladolid waar we 2 nachten in een hotel zijn gebleven (maria del luz).
Het hotel kosten maar 440 pesos per nacht (dat is zo'n 22 euro's) en voor het ontbijt moesten we nog eens 50 pesos betalen
(dat is zo'n 2,50 euro's).

Op zondag zijn we een tochtje door het dorpje gaan maken en rond 19.00 zijn we lekker gaan eten in het hotel.
Kleine Eefje sliep samen met mij op een kamer en Dion sliep samen met Veerle. Eefje vond het hotel de eerste avond
maar niks, maar uiteindelijk is ze bij ons aan de tafel in de wandelwagen in slaap gevallen.
De rest van de eerste nacht is prima gegaan.

Op maandag zijn we naar het wereldwonder Chitzen Itza geweest, waar pap, mam, Dion en Eefje even snel rondgelopen
hebben. Ik heb me met Veerle onder een boom gepland, aangezien de temperatuur toch aardig opliep.
Wel leuk om onder zo'n boom te zitten en met de Mexicaanse bevolking te kletsen. Veerle heeft zelfs
de fles gekregen van een opaatje. De meneer was als 41 jaar gids in Chitzen Itza en had in zijn hele leven al
1,5 miljoen kilometer afgelegd tussen alle plaatsen waar hij gids was (Merida en Tulum). Daarna kwam er een
meisje naast me zitten die zakdoekjes verkocht ook zij bleef zeker een half uur zitten om Veerle te bewonderen.
Mam heeft in Chitzen Itza flink wat souveniers kunnen inslaan. Het kosten hier werkelijk bijna niks. Hele
mooie beeldjes kreeg je al voor 10 pesos (dat is 0.53 cent). Wij hebben ons nog 3 mooie maskers gekocht voor
aan de muur. Het tochtje na Valladolid duurde trouwens 2,5 uur en naar Chitzen Itza zo'n 1 uur. Onder weg naar
Valladolid zijn we nog in een dorpje gestopt om even naar de WC te gaan. De wc werd nog even snel voor ons schoon
gemaakt en pap had zijn eerste ervaring met een woning van het "normale" Mexicaanse volk. Hier slapen ze dus met
een heel gezin in een kamertjes tussen de uien en de aardappels in.
's Avonds speelde er nog een fanfare in het park van Valladolid die ons ernstig aan het lachen bracht (net een
carnavalsharmonie- vals vals en nogmaals vals).

Dinsdag zijn we naar TUlum gereden waar we pap en mam kennis hebben laten maken met cabanas. Mam gaf al snel aan
dat ze zich niet zag slapen in zo'n cabana dus zijn we opzoek gegaan naar een huis. O een cabana is trouwens een
hutje. Na zo'n 5 hotels gevraagd te hebben bleek het toch aardig bezet te zijn in TUlum en zijn we terug gegaan
naar de eerste plek waar we waren. Zij hadden een huis te huur, maar de badkamer was daar nog niet klaar van. Die
nacht hebben de slaapkamer in het huis gehuurd en voor ons een cabana. We hebben met z'n vieren in zo'n hutje geslapen
, wat trouwens erg goed ging (we lagen lekker veilig onder de klamboe). Pa en ma hebben echter geen oog dicht gedaan
omdat er een flinke kakkerlak op hun kamer zat (die pap kappot gemaakt heeft) en dat om 24.00 uur de stroom uit ging
. Het wordt dan echt stik en stik en stik donker. Bijna in heel Tulum (in ieder geval direct aan de kust) gaat de
electro om 24.00 uit. Ze hebben de rest van de nacht niks meer geslapen (mam had een zaklantaren bij zich die elk
uur opgedraaid moest worden -met dynamo- en dat hebben ze dus ook gedaan). Wel hebben ze genoten van de zonsopgang
(hihihi). O ma zei dat ze geen last heeft gehad van de jetlag maar van de cabanalag. Ze lagen gisterenavond al
om 19.00 in bed.
Na de cabana ervaring zijn we maar naar huis gereden en hebben we veilig thuis geslapen. We hebben 's ochtends nog
geprobeerd een boottocht door het Sian K'aan reservaat te maken, maar helaas zat de excursie helemaal vol (kunnen
we nog iets voor volgend jaar bewaren).

Vandaag ben ik met mam erop uitgetrokken om de voedselpakketten voor de arme mensen te kopen. We hadden 10 winkel-
wagens vol met spullen en op dit moment staat bijna onze hele onderverdieping vol met spullen (shampoo, zout, rijst
bonen, tandpasta, tandenborstels, chloor, wasmiddel, thee, wasknijpers, zeep, potjes, koekjes, etc, etc, etc, etc,).
Mam had 900 euro opgehaald en we hebben 45 pakketten gemaakt. Het was trouwens wel lachen in de winkel. Uiteindelijk
waren er zich 3 managers mee aan het bemoeien en stonden er zo'n 9 andere personeelsleden erbij.
Zaterdag gaan we de eerste 22 pakketten rond brengen en voor maandag staat de rest op het programma.

De dagen dat mijn ouders nog hier zijn beginnen af te tellen. Ik moet zeggen dat ik weer behoorlijk opkijk tegen
het naderende afscheid en de dagen die daarna volgen (het is dan toch erg stil in huis en de slaapkamer waar hun
sliepen is dan weer leeg). Maar ja even weer door de zure appel heen bijten in november zien we elkaar weer.

greets
Winny

opa en oma in Mexico

NOu daar gaan we nog eens.

Vrijdag zijn mijn ouders dus aangekomen en helaas werd de dag
overschaduwd door een zieke Veerle. Ze heeft een keelontsteking
en een parasiet in haar darmen. Op dit moment krijgt ze voor
beiden een antibotica, die nu eindelijk goed begint te werken.
Helaas wilt de kleine meid nog niet goed eten wat betekent dat
ze 's ochtends erg vroeg wakker is. Gelukkig is de koorts die ze
4 dagen heeft gehad (tegen de 40 graden) weer gezakt.

Ma en pa kwamen om 17.45 aan op het vliegveld en om 18.15 kwamen ze
al naar buiten gelopen (dat ging lekker snel).
Eefje was vrijdag door het dolle heen en wist van gekkigheid niet
wat ze moest doen. Grappig was het om te zien dat Veerle haar
opa en oma toch ook leek te herkennen. Elke keer als pap of mam
naar haar kijken begint ze te lachen (geen gehuild zoals ze bij
andere vreemden doet).

Zaterdag zijn we naar het strand geweest en hebben we flink wat
pakken cervezas ingeslagen (fam. Vrolings is in Mexico).
Zaterdagavond lekker bb'en en de dag was weer voorbij.

Zondag zijn we met de boot naar Cozumel geweest. Dit is een
klein eilandje dat voor Playa ligt. Daar hebben we een excursie
gehad met een klein bootje die ons de zee opnam om te gaan snorkelen.
Vooraf wisten we niet dat we deze excursie gingen doen dus
we hebben lekker in ons ondergoed tussen de vissen gezwommen.
Zelfs pap vond het helemaal geweldig om het onderwater leven hier
in Mexico te aanschouwen. Naast flink wat grote en kleine vissen
hebben we ook nog een rog gezien (wat een enorm beest zeg!).
Nadat we iets gegeten hadden zijn we met de grote boot weer naar
Playa gegaan en is Eefje van vermoeidheid in slaap gevallen.
Dion is trouwens tijdens het snorkelen nog tegen de boot aangezwommen
(hihihi was wel grappig- gelukkig heeft hij zich niet echt pijn gedaan).
Eefje is ook mee gegaan in het water, maar toen ze de vissen zag
wilde ze er direct weer uit (ze bijten aan mijn tenen zei ze)

Maandag zijn we naar een vogelpark in Playacar geweest en hebben
tussen de middag iets op het strand van mamitas beach gegeten.
Pap en mam hebben zich de ogen uitgekeken naar alle soorten
mensen die hier uren in de zon liggen te bakken.

Gisteren hebben we een geweldige, maar ook intensieve dag gehad.
's ochtends is Eefje even naar school geweest en zijn mam en ik
gaan sporten. Na terugkomst hebben we de tas ingepakt en zijn we
naar Xcaret gegaan. Dit park is echt geweldig. We zijn met z'n
vieren (DIon is met Veerle thuis gebleven aangezien toch iemand
de kost moet verdienen) eerst naar een rivier gegaan waar we
een dik uur tot 1,5 uur in gezwommen hebben. Een ongelofelijke
ervaring om in zo'n tropisch land door een rivier te zwemmen.
De natuur was echt schitterend. De rivier ging ook door grote heen, wat
Eefje in het begin een beetje spannend vond, maar bij de 3 grot was
het helemaal over. Ook hebben we nog een stukje door een mangrovebos
gezwommen. We hebben een lekkere dikke spin gezien en verschillende
grote leguanen. Mam blijft trouwens geregeld zeggen. Dit zou Henry
geweldig vinden, dit zou Henry geweldig vinden.
Na de zwemtocht (van dik een kilometer) zijn we gaan rondlopen en hebben
we een mayadorp bezocht, een vlindertuin en rond 18.00 begon er een grote
show in de park. In de show kon je de geschiedenis van Mexico zien (hoe
de spanjaarden de Indianen verdreven en later in harmonie samen gingen leven).
Rond `19.30 begon Eefje toch wel echt moe te worden en zijn we naar huis gereden.
Het was een geweldige dag waar we veel gezien hebben (voor pap en mam een
ervaring die ze noooit meer zullen vergeten).

O nog een leuke opmerking van mam. Die wilde afgelopen zaterdag om 9.30 al haar
eerste biertje hebben (hihi hoezo een jetlag).

Nou dit was het eventjes weer. Ik zal zo snel mogelijk weer iets van mij laten
horen. We genieten volop van de komst van opa en oma.

We hebben trouwens ook een kindermeisje voor Veerle gevonden. Zij begint
dinsdag 1 april en komt 3 hele dagen per week. Naast op Veerle te letten
gaat ze ook het huishouden doen (lucky me). Eefje gaat dan ook per 1 april
voor hele dagen naar de kinderopvang en dan kunnen DIon en ik 3 hele dagen
gaan werken met de bedoeling om op de 4 vrije dagen leuke dingen te gaan doen.

Hasta luego
Winny (o let niet op spelfouten, want ik tik dit even snel tussen door)

pa en ma Vrolings in Mexico

heel verhaal neergezet, maar dat kl.t. internet werkte weer niet mee. Zal het vanavond nog eens opnieuw proberen (we gaan zo weg).

eerste keer buiten Playa

Hallo allemaal,

Ja, ja na zo'n 3 maanden zijn we eindelijk eens op een tripje buiten Playa del Carmen geweest.
Afgelopen zondag zijn we samen met Norma, ERic en Robert naar Tulum gegaan. In Tulum staat op het strand een heel bekende maya tempel. We zijn echter niet naar deze tempel geweest, maar hebben lekker iets gegeten in het stadje en zijn vervolgens naar het koraal witte strand van Tulum geweest. Het strand was ontzettend mooi (veel mooier als in Playa), maar rond 1 uur 's middags begon het opeens behoorlijk hard te waaien. Het gevolg was dat het fijne zand omhoog vloog en dat je binnen een seconden helemaal onder het zand zat. Nadat de kleintjes herhaaldelijk hadden geklaagd over pijn in de ogen zijn we maar vertrokken. Eefje heeft wel nog lekker gesprongen in de zee, wat ze keer op keer geweldig blijft vinden.
Na het strand zijn we nog een stukje gaan rijden en zijn we het Sian K'an natuurreservaat ingereden. Wat we tot nu toe gezien hebben van dit reservaat is echt fantastisch. Als aardig ervaren reiziger vind ik dit natuur gebied weer anders als de jungles in Azie. Deze jungle heeft meer palmbomen en ander soort begroeiing. Is was erg blij dat we eens buiten Playa zijn geweest waardoor het mij duidelijk is geworden in wat voor een bezonder mooi land we wonen en dat we de tijd die we hier zijn ook moeten benutten om dit land te onderzoeken (met 2 kleintjes gaat dat wel iets moeilijker, maar het gaat wel).
Nog een dikke week en dan zijn mijn ouders hier. Ik verheug me ontzettend op hun komst en ga lekker genieten van de bijna 3 weken dat ze hier zijn.

Voorgisteren zijn we naar een carnavalsactiviteit hier geweest. Wij hadden dus gedacht dat het een en al muziek was, maar ze waren om 6.00 nog met de soundcheck bezig. Eefje en ik hebben wel soms even lekker kunnen dansen, maar veel publiek was er nog niet (het zou trouwens wel om 6.00 beginnen, maar ja we zitten in Mexico). Verder was de carnaval een soort kermis met heeeeel heeeeel heeeeeel veel eetkraampjes (mexicanen houden inderdaad van eten). Er kwam een auto langs met een heel oud bejaard prinsenpaar erop (ik zal volgende week even een foto erop zetten). Ik heb echt heel erg moeten lachen (het zag er niet uit). Verder was er niks dan deze auto, dus dat was ook wel grappig. Ze verkochten ook potten en pannen (echt hele grootte stands met potten en pannen -snap de link met carnaval niet).

Zaterdag zouden we gaan bbq met de buurman die naar Canada zou gaan, maar weer is terug gekomen en nu alweer vertrokken is. We hadden afgesproken om 6.00, dus wij met z'n vieren om 6.15 (beetje later want we zitten in Mexico) naar de palapas, maar geen buurman en zijn familie te bekennen. Rond 6.30 kregen we een berichtje dat hij nog op het strand was en dat we even moesten wachten. Uiteindelijk begon de bbq om 20.00 wat betekende dat ik thuis bleef bij de kindjes en dion is gaan bbq'en. Geen probleem, maar wel grappig hoe anders het allemaal hier loopt.

Afgelopen week ook naar het grotere schooltje van Eefje gaan kijken. De kinderen gaan hier vanaf 3 jaar naar de groep Kinder. Kinder is eigenlijk de basisschool waar ze vanalles gaat leren. Ze beginnen wel heel langzaam en spelenderwijs. Vanaf juni gaat Eefje dan 5 ochtenden in de week naar school (het schooltje en het lesmateriaal zag er goed uit).

greets
Winny

Hallo allemaal,

Nou hier de update van de afgelopen week.
Zoals ik vorige week al vertelde hebben we een rekening van de electriciteit gekregen. Deze zijn we afgelopen vrijdag gaan betalen. Ze hebben hier een soort mc-drive idee gemaakt voor het betalen van de rekening van de electriciteit. Je kunt dus met je auto langs een automaat rijden en als je de barcode voor de sensor houdt wordt je rekening gescand. Daarna kun je je rekening betalen. Toen we voor de betaling van ons water wilde gaan kwamen we erachter dat we geen watermeter hebben. Bij navraag blijkt dat ze deze zijn vergeten te plaatsen in onze totale wijk.
Vandaag is Dion naar de imigratie geweest en onze papieren zijn allemaal in behandeling genomen. Dit is al vrij gunstig omdat je normaal 3 keer terug kunt komen omdat je papieren niet compleet zijn. Hetgeen wat volgens mij niet goed gekeurd gaat worden zijn de vingerafdrukken van Veerle en Eefje. Als je hier in Mexico niet de mogelijkheid hebt om te tekenen wordt er een vingerafdruk geplaatst. De inkt die ik had voor de vingerafdrukken was van die speelgoed inkt. Er kwam wel een mooie blauwe vlek op het papier, maar geen lijntje te zien hoor.

Van carnaval hebben we hier niks gemerkt. In de krant was wel te zien dat er iets aan carnaval gedaan wordt, maar heel minimaal.
Morgen hebben we een afspraak bij een potentiele klant voor een website. We gaan even samen en laten Veerle een paar uurtjes bij Norma en Eric. Ik ben benieuwd hoe het gesprek gaat verlopen.

O wat vandaag nog erg leuk was, was dat Dion opeens niet meer DIon Jan heet, maar Dion Juan (hihi). Bij de bank hadden ze er gewoon Juan van gemaakt. Gelukkig zag Dion het optijd anders had hij weer terug kunnen gaan.
Afgelopen zondag zijn we nog naar het circus gegaan met de twee meiden. Het circus is vergelijkbaar met het circus in NL, maar dan net iets minder af. Er waren trouwens ook niet veel dieracts (alleen een met poedels en met slangen).
Eefje wilt heel graag nog eens gaan en als mijn ouders hier zijn gaan we nog eens. Het kaartje kost trouwens maar 60 pesos wat dus ongeveer 3 euro is ( voor Veerle en Eefje hoefde we niet te betalen). De bezetting in de tent was heel minimaal. Er was plaats voor zo'n 1000 mensen en er waren er misschien 50.

Nou dat was het weer even.
Hasta la pasta
Saludos
DWEV

He Melanie mocht je dit blog nog volgen ik wil potverdorie wel eens horen hoe het met de nieuwe telg gaat en wanneer hij geboren is (mail maar even op dionvanerp@yahoo.co.uk).

Ook voor jou Debby: Hoe gaat het ermee. Jij zit toch ook in de laatste week (of twee weken). Laat eens iets horen (mail is dionvanerp@yahoo.co.uk)

Nuestra semana pasado

Nou het temperatuurtje begint hier aardig omhoog te klimmen. Inmiddels mogen we toch gaan praten over tropische temperaturen. De ventilatoren draaien inmiddels op volle kracht en we hebben al 3 avonden voor het slapen gaan de airco op Eefje kamer aangedaan, zodat haar kamer eventjes een beetje afkoelt.
Deze week hebben we ook de rekening van de electriciteit gekregen. Houd je vast deze kosten maar liefs 177 pesos voor 2 maanden (dat is omgerekend nog geen 10 euro's).

Vorige week zondag onze oude buren van Playacar op bezoek gehad. Dit zijn Canadezen die eveneens overwegen om voor een langere tijd in Playa te komen wonen. Ik heb ze een minitour door Playa gegeven en we hebben lekker taart met een bakkie koffie gedaan.
Afgelopen vrijdag is onze goed bevrienden buurman naar Mexico DF vertrokken om volgende maand naar Canada te vertrekken. Om eerlijk te zijn hadden we het allebei toch wel moeilijk met het afscheid nemen van hem. In 2 maanden tijd was hij een goede vriend geworden die we best zullen missen. Eefje vond het ook erg vervelend om weer van iemand afscheid te moeten nemen.

Vandaag met ik met Eefje naar Casa de cultural geweest. Dit is een cultureel huis waar ik met Eefje op dansles wilde gaan. Vanochtend is Norma samen met ons gegaan om als tolk te spelen. Er werd ons gezegd dat er 's middags Jazz dans (moderne dans) was voor kleintje. NOu ik vanmiddag weer terug met Eefje, maar geen dans te bekennen. Waren ze vergeten te zeggen dat er niet genoeg kindjes waren en dat dit kwartaal het Jazz dansen was afgelast. Eefje helemaal teleurgesteld, dus hebben we maar thuis even de volumeknop van de radio omhoog gezet en daar staan dansen als gekken.

Afgelopen zaterdag is mijn maestra komen bbq samen met haar gezin. Was erg gezellig, alleen drie van zo'n actieve kleintjes tussen 2 en 4 jaar is toch wel erg druk. Haar man is trouwens een Zwitser die hier in het toerisme werkt.

Gisteren zijn we met Eric en NOrma naar Paamul gegaan en hebben daar weer lekker liggen chillen. O via een forum van wereldwijzer wist ik dat er in Paamul nog een Nederlander woont dus daar zijn we nog even gedag gaan zeggen. Waarschijnlijk komt hij binnenkort ook nog even op de koffie.

Inmiddels zijn we weer aan het klussen geslagen en hebben we de muur van Eefjes speelhoek knal blauw geverfd.

Nou dat was het weer
Hastalapasta

Het wekelijkse verslag

Nou daar zijn we weer.
De afgelopen week wederom een rustig weekje gehad. Vrijdag middag zijn we nog lekker naar het strand gegaan en 's avonds zijn we met de meiden iets gaan eten op la Quinta (toeristische straat). Gisteren kregen we een stel bestaande uit een Nederlandse man en Mexicaanse vrouw op de bbq. Ze hebben drie kinderen. Eentje van 12, 5 en 2,5 jaar. Ik heb deze mensen leren kennen via wereldwijzer.nl Dit is een site waar veel mensen hun reisverslagen op publiceren. Ook wordt er veel gekletst op de forums waar mensen actief op zijn die geemigreerd zijn. Het was erg gezellig en zo leer je langzaam toch wat mensen hier kennen. Volgende week zaterdag komt mijn spaans lerares met haar gezin bij ons bbq'en.
Komende week start ik met fitness hier. Norma en ik gaan 2 keer per week naar de sportschool. Best nog prijzig 500 pesos per maand voor 2 keer in de week (1 euro is 18 pesos).

Komende week gaan we ook onze rekening van het water en electriciteit betalen. Dit gebeurt niet zoals in Nederland waar je netjes een rekening thuis krijgt, maar hiervoor moet je naar een kantoor gaan waar je met je meternummer en meterstand naar toe moet gaan. O het kantoor voor water en electriciteit zijn gescheiden en liggen dus niet bij elkaar. Als je niet op tijd betaalt krijg je een boete en mag de huiseigenaar je uit het huis zetten. Ook de rekening van de telefoon moet je op deze manier betalen. Wat trouwens wel mogelijk is, is dat je een half jaar vooruit gaat betalen. Dit gaan we ook direct doen want bij die kantoren is het esperar, esperar y esperar (wachten, wachten en nog een wachten).

O ga er vandoor want de accu van de computer is leeg.
Babbel van de week wel weer eens verder

Morgen gaat Dion voor de eerste keer werken op het strand. We maken er een gezellige ochtend Paamul van. dit is een heerlijk rustig strandje waar we goed ontvangt met internet hebben. Kunnen Eefje en ik lekker in het zand spelen, veerle lekker slapen in het kampingbed en Dion maar werken.

Niet zo structureel meer als in het begin, aangezien het mij niet zo interessant lijkt om elke dag te lezen wat we gegeten hebben en dat we gewerkt of gepoetst hebben. Ik zal wel gaan proberen jullie wekelijks op de hoogte te houden.
Nou afgelopen week een rustig weekje gehad. Maandag was het heerlijk weer en ben ik 's middags met Eefje gaan zwemmen. Dion heeft die dag weer in zijn elite kantoortje, onder de palapas zitten werken (es una vida dura).
Dinsdag werd er aan de deur geklopt door een oud vrouwtje die ons vroeg of ze bij ons mocht komen poetsen. Eigenlijk hebben we helemaal geen schoonmaakster nodig, maar dit leek ons iemand die het geld goed kon gebruiken. Aangezien het geld hier voor ons ook niet aan de bomen groeit hebben we haar gezegd dat ze een keer in de twee weken voor 4 uur kan komen. Het aparte aan dit vrouwtje (wij schatten zo rond de 60 jaar, maar de mensen die een zwaar leven hier hebben zien er veeeeeel ouder uit)is dat zij niet zo goed Spaans spreek en dus een van de Maya populatie is. Afgelopen vrijdag zou ze om 8 uur beginnen, maar om 9.30 ging pas de bel en stond ze voor de deur. Wat bleek had dat arme mensen helemaal vanuit Playa del Carmen naar ons gelopen (ze had daar 1,5 uur over gedaan). Het is wel raar om zo iemand in je huis te hebben. Vooral omdat ze zo oud oogt vinden we het allebei best sneu voor haar. Van de andere kant kan ze zo wel een centje verdienen en zal ze best blij met ons zijn. We betalen haar trouwens wel meer dan wat de gemiddelde muchata hier krijgt (dat is zo'n 200 pesos per 5 uur, wij betalen 200 pesos voor 4 uur).

Inmiddels hebben we ook een muskietendeur en kunnen we 's avonds en overdag de deur lekker open laten staan (Veerle had van de week ook haar eerste 2 muggenbulten).
De Spaanse les was deze week niet zoveel omdat mijn maestra haar zoontje had meegenomen. Dit zoontje zit in dezelfde groep als Eefje op het kinderdagverblijf, dus leek ons het wel leuk als ze wat met elkaar konden spelen. Nou Iker (zo heet hij) vond er dus niks aan bij ons en bleef maar rond mi maestra hangen. Uiteindelijk stelde ik voor om met de twee kleintjes naar het speeltuintje te gaan en dat ik via een conversatie ook vanalles leerde.

Gisteren ben ik trouwens de eerste keer boos geworden op een Mexicaan. We waren bij Soriana (dat is zo'n grote supermarkt), maar hadden een karretje van City Club(andere Supermarkt). Nu bleek bij de kassa dat het karretje van City Club niet door de rij pastte en dat we via de ingang met de gekochten artikelen naar buiten moesten. Nu moesten we toch van die torpe bewaker alle gekochte artikelen in een Soriana karretje doen om vervolgens gewoon verder te mogen lopen. We moesten dus niet met het Soriana karretje door de kassa rij, maar mochten gewoon verder lopen (het sloeg werkelijk nergens op).

Vandaag zijn we op het verjaardagsfeestje van Kyra geweest (dochtertje van een Nederlands stel dat hier al 4 jaar woont- leren kennen via Norma en Eric). Hier heeft Eefje de eerste keer tegen een pinata mogen slaan (zie foto).

O afgelopen vrijdag was julio Iglesias hier in Playa. Na zo'n dik uur wachten (meneer was veels te laat) bleek dat het geluid drie keer niks was. Er waren veel te weinig boxen om maar iets te horen.

He maar ik ga er eens vandoor. Ik heb nog genoeg te vertellen, maar vamos a dormir por que estamos muy cansado.

Hastalapasta. Ik zal proberen morgen nog verder te babbelen.

Hier een geslaagd weekend gehad.
Afgelopen zaterdag is Robert (van Eric en Norma) gedoopt. Hij werd om 12.30 gedoopt
in een kerkje op de quinta (5de straat en heel toeristisch). Voor Nederlandse begrippen waren we erg laat, maar voor Mexicaanse begrippen viel het nog wel mee.
De dienst duurde maar 20 minuten en was dus lekker snel voorbij.
Daarna hadden we het feestje bij Mamitas Beachclub. Hier hadden Eric en Norma een deel van afgehuurd (met een zwembad erbij). Het gezelschap werd muzikaal geamuseerd door 4 heren op gitaar die typische Mexicaanse muziek lieten horen. We kregen in eerste instantie frieten met jalapenos hapjes en kaashapjes (eefje kreeg een bord frieten met een hotdog). Om eerlijk te zijn dacht ik zelf dat dat het eten was, maar daarna kregen we dus nog een gegrild stuk kipfile met groenten en als toetje een chocolade taart.
Het was een erg erg geslaagde dag. De twee meiden hebben het ook heel goed gedaan. Eefje had een speelkameraadje waar ze zich de hele dag mee geamuseerd heeft. Het zwembad was natuurlijk ook heel aantrekkelijk en gelukkig had ik aan een zwempak gedacht. Veerle heeft de hele dag in haar maxi-cosi rond zitten kijken en heeft zo nu en dan een dutje gedaan.

Gisteren zijn we met onze buurman en de broer van Eric naar Paamul geweest (voor de trouwe lezers, dit was de plek waar ik mijn teen brak). We zijn rond 10 uur vertrokken en waren pas om 18 uur weer thuis. In Paamul hadden we de gelegenheid om de hele dag onder een palapas te zitten wat het natuurlijk, met het risico op verbranding, iets makkelijker maakt. Eefje heeft zich de hele dag geamuseerd met haar schepje en emmertje en Veerle heeft wederom lekker rond gekeken en liggen slapen. Rond 15.00 zijn we nog iets gaan eten bij het restaurant dat op het strand bij Paamul ligt en die ik tot nu toe gekwalificeerd heb als beste restaurant waar we tot nu toe gegeten hebben.
Verder gaat eigenlijk alles hier zijn gangetje. Het echte goede weer is weer terug gekomen, dus we genieten weer volop van de zon.

Het gene waar ik me echter wel iets meer druk over ben gaan maken is het orkaanseizoen dat gaat komen. Tot nu toe leek het mij eigenlijk wel spannend, maar na een babbel met een Nederlandse die al 4 jaar hier in Playa woont heb ik die gedachte toch bijgesteld. Zij was hier tijdens 4 orkanen, waarvan Wilma maar liefst 72 uur geduurd heeft. Dit betekende dat zij 6 dagen binnen moest zitten (1 dag voor de orkaan en 2 na de orkaan) met dicht getimmerde ramen, geen electriciteit en geen water. Het geluid wat je hoort tijdens zo'n orkaan blijkt echt heel eng te zijn. Je hoort alleen maar slagen en een grote golf van lawaai en jij zit binnen bij je kaarslichtje te wachten op het sein dat het voorbij is. Zo'n orkaan wordt wel heel goed aangegeven. Het blijkt dat je een paar dagen hebt om jezelf in veiligheid te brengen. Ze rijden op alle wegen met kleuren kaarten die aangeven hoe zwaar de orkaan gaat zijn (rood is de ergste fase). Ook vliegen er langs de kustlijn vliegtuigen met de kleuraanduiding van de zwaarte van de orkaan.
We hebben wel al besloten om in ieder geval meer water en kaarsen in voorraad te halen. Als er een orkaan nadert blijken dit de producten te zijn die het snelste zijn uitverkocht.

Nou dit is het wel weer zo'n beetje.

Hallo allemaal,

Hier weer een berichtje vanuit het verre en "beetje warme" Mexico.
Gisteren was er een stroomstoring in onze wijk en hebben we 1 uurtje in het donker gezeten. GElukkig hadden we 3 kaarsen in huis en hebben we gezellig bij kaarslicht gegeten. Tijdens het eten kwam de achterbuurman ook nog even buurten en deze is tot 22.00 blijven hangen. Na zo'n 3 cervezas, wat olijven (door hem gemarineerd-erg lekker) en verschillende kaasjes was het een erg gezellig avond geworden.
De stroomstoring kwam doordat er een electriciteitskabel op de autoweg gebroken was.
O vandaag trouwens een mevrouw van telmex langs gekomen. Nu blijkt dat we over 2 weken dus vaste telefoon en internet krijgen. Hebben we helaas voor niks een contract van 12 maanden afgesloten (kost ons 40 euro per maand) met het draadloze internet. We hadden gedacht dat de vaste telefoon/internet nog wel even zou duren. Van de andere kant is het wel fijn, want het draadloze internet is erg traag. Dus papa's en mama's waarschijnlijk gaat het skypen over 2 weken nog beter. We kunnen nu wel blijven internetten als we onder de palapas zitten of ergens in een andere stad zijn.

Met de chicas gaat alles prima. Eefje is wel nog flink uit haar doen als ze van school terugkomt (oftewel erg erg vervelend).

Volgende week maandag komen ze nog een muskietenhor plaatsen voor de deur, zodat we de deur lekker open kunnen laten. Op het moment komen er erg veel muggen naar binnen.

Nou dat was het eventjes.

O Dion is vanochtend nog naar de immigratie geweest, of eigenlijk de meneer die al onze documenten in orde zal maken zodat we naar de immigratie kunnen gaan. We moeten nog een document regelen en dan kunnen we naar de immigratie. Waarschijnlijk zouden wel verschillende documenten niet goed zijn, maar we willen het toch al eens gaan proberen of we een verblijfsvergunning kunnen krijgen.

Hola amigos

Hier eindelijk weer iets beter weer. De afgelopen dagen was het toch lange broeken weer. Gisteren hebben we zelfs nog een dun dekbed gekocht omdat we het 's nachts koud hadden. VAndaag is de lucht weer strak blauw, dus dat ziet er goed uit.
Gisteren zijn we samen met onze achterbuurman iets gaan eten op la quinta (toeristenstraat). Hier heb ik een traditioneel mexicaans gerecht gegeten (een pannetje met panela cheese, beef, onions, chicken(pollo) en cactus) Erg lekker.

Gisterenochtend zijn we onze wekelijkse boodschappen gaan doen bij Soriana (dit is een van de 5 megasupermarkten in Playa). 's Middags had ik Spaanse les en is Dion naar Eric geweest om hem "rijles" te geven in onze auto. Volgende week zaterdag wordt Robert (zoontje van Eric en Norma) gedoopt en komt de familie van Norma vanuit Mexico D.F. over. Eric leent onze auto dan even omdat daarin 7 mensen passen.

Wat gaat de tijd toch snel. Volgende week zijn we alweer 2 maanden hier. Ik begin langzaam wel mijn ouders, schoonouders en beste vrienden te missen. Helaas is het contact met andere mensen hier nog minimaal (echt contact maken duur vaak toch iets langer). Met de achterbuurman hebben we wel echt contact, maar deze vertrekt over 2 weken naar Canada (gaat ook emigreren). Mijn Spaansdocente is ook wel iemand waarmee ik bevriend kan raken. Haar zoontje zit bij Eefje in de klas en volgende week neemt ze hem mee als zij mij les komt geven. DAn kunnen Iker (haar zoontje) en Eefje samen spelen. Ik denk dat het voor Eefje wel fijn is om iemand beter te leren kennen en dat ze dan op school wat meer aansluiting vindt.

Met Veerle gaat alles prima. Als zij haar melkje en slaap krijgt is het een tevreden tante. Het rollen blijft ze oefenen en het lukt haar dan ook regelmatig.

O, Ome Hans
Met de spaanse taal gaat het steeds beter. Onze achterbuurman is Mexicaan en daar hebben we gisteren de hele avond Spaans mee gesproken. Dion praat al genoeg Spaans om echt een gesprek te kunnen voeren. VOor mij is dat nog niet zo, maar ik ben wel al zover dat ik begrijp waar ze het over hebben.
TEgen Eefje proberen we ook zoveel mogelijk Spaans te praten, met de hoop dat ze snel wat woordje oppikt.

NOu genoeg gekletst iedereen een fijne zondag en hastalapasta

Hier zijn we weer. Even een paar dagen niet zoveel te vertellen gehad. Gisteren ging het eindelijk iets beter met Eefje op het kinderdagverblijf. Toen ze thuis kwam had ze weer allerlei praatje (ze had cornflakes gegeten en vis). Gisteren heeft Veerle zich voor de eerste omgedraaid (vroeg he).

Ik zit nu te werken onder de palapas. GEk hoor om zo in de buitenlucht met je laptopje met internet te zitten. Het is trouwens wel koud hier op het moment. De afgelopen dagen komt het kwik niet boven de 20 graden en vanacht hebben we zelf kleren met lange mouwen aangedaan.
Dion is nu de huispapa en is met Eefje en Veerle aan de slag.

Verder gaat eigenlijk alles zijn gangetje.

Om te beginnen even op verzoek van Dion. Hij heeft afgelopen zaterdag 2 ventilatoren en 2 lampen opgehangen. DAarnaast heeft hij ook het bureau op onze slaapkamer gemaakt. Hij vroeg mij gisteren of ik op het blog geschreven had wat hij allemaal gedaan had (nou bij deze dan) :-)

VAndaag de start van onze eerste echte normale week. Dion gaat op maandag, dinsdag en woensdag werken en ik op donderdag en vrijdag. O het idee om een kinderdagverblijf te beginnen is toch echt van de tafel. Er zijn hier veel te veel kinderdagverblijven en eerlijk gezegd zie ik het toch niet zo zitten om de hele dag met kinderen bezig te zijn. Daarnaast zitten we weer erg gebonden aan een plek als ik hier een kinderdagverblijf begin. Het idee is nu om me in te gaan leren in webdesign. In playa blijkt daar toch nog een goede markt voor te zijn. Inmiddels heb ik al een begin gemaakt en bevalt het mij prima (maar ja met mij weet je maar nooit, misschien bedenk ik volgende week alweer iets anders).

Vandaag was dus de eerste dag dat ik de twee meiden alleen had. Ging trouwens prima!!! Veerle is gelukkig een erg makkelijke baby die alleen op zijn tijd een flesje nodig heeft en die je verder niet hoort. Eefje is nog steeds wat druk en vraagt genoeg aandacht voor 2. Ze is gelukkig ontzettend lief voor Veerle en langzaam begint ze ook wat te spelen met Veerle. Ik moet wel uitkijken dat ze niet te enthousiast wordt en vergeet dat Veerle een levende baby is en geen pop waarmee ze kan gooien!!!

Dion is vanochtend een stuk gaan hardlopen en is daarna gaan werken onder de palapas. Hij heeft dus heerlijk buiten kunnen werken en dat beviel hem prima. Hij heeft lekker veel kunnen doen vandaag.

Hier heeft het vandaag flink geregend en op dit moment begint het opnieuw. De achterburen zijn een muur aan het bouwen, wat betekent dat we binnen enkele dagen op 3 meter afstand van ons huis een 3 meter hoge muur hebben staan (wordt ons tuintje nog kleiner, maar wel meer privacy).

Dadelijk gaan we een kop koffie (zal voor de heren wel een cerveza worden) drinken bij de achterburen. Erg vriendelijke mensen, maar helaas zijn ze maar tijdelijk hier. Eind deze maand vertrekt de buurman voor een half jaar naar Canada om daar Engels te leren. Zijn vrouw en dochter gaan dan terug naar hun woonplaats in Chiapas.

NOu dat was het wel weer.

Gegeten: macaroni (Eefje zei nog: Opa Blando eet ook altijd macaroni)
O en het bekertje wat we mee hebben genomen werd opeens ook herkend als het bekertje van opa en oma Blando.