dinsdag 22 september 2009

Hoe het gaat!!!

Hier alles zijn gangetje. De hechtingen zijn uit Eefjes kin gehaald en dat was nog een vervelende klus. De kinderartsen hadden zeer fijne hechtingen gebruikt waardoor deze er moeilijk uit te halen waren. Zaterdag over 2 weken komen Dions ouders en broer+vriendin. Wat gaat de tijd opeens snel. Inmiddels ben ik begonnen met het sorteren van spullen die willen gaan meenemen. De meeste meubels zijn inmiddels versproken, dus dat is alweer een hele opluchting.
Het afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan. Vrijdag zijn we nogmaals naar crococun gegaan (dit is een kleine dierentuin). Jammer dat alles hier zo duur is! Voor dit bezoekje van zo'n 1,5 uur waren we zo'n 35 euro kwijt.
We hebben inmiddels nieuwe schoenen voor de meiden gekocht aangezien die hier toch een stuk goedkoper zijn.
Komende twee weekende staan een aantal afscheidsetentjes op het programma. Zo zullen komende zondag Patrick met zijn gezin komen (dit is een Nederlander die met een Mexicaanse getrouwd is en die ik via een Mexico forum ontmoet heb- erg leuk gezin). Volgende week zaterdag komt mijn Spaans lerares met haar gezin (haar zoontje heeft een hele tijd bij Eefje in de klas gezeten).

Afgelopen zaterdag toch nog iets minder meegemaakt toen we terug kwamen van de Soriana (grote supermarkt). Precies bij een stoplicht was iets gebeurd waardoor ik 3 mensen zwaargewond op de grond zag liggen. Er waren zeker 20 hulpverleners aanwezig, maar raar genoeg zaten deze niet bij de slachtoffers om deze gerust te stellen. Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar het zag er niet fijn uit. In NL zou zoiets direct afgeschermd worden en zouden vooral de slachtoffers bijgestaan worden door een hulpverlener. Ik heb zelfs nog overwogen om uit te stappen en te kijken of ik iets kon doen voor ze, maar eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor de verwondingen. Een van de drie leek mij al overleden te zijn. Gelukkig kwam er vrij snel een andere auto naast ons staan waardoor er niks meer te zien was.

maandag 14 september 2009

Veerles 1 verjaardag

Wat een leuke dag had moeten worden liep uit op een rampdag.
Gisteren (voor jullie al voorgisteren) is Eefje uit een hangmat gevallen vol met haar kin op een betonnen ondergrond. Ik zag al snel dat het een ritje naar het ziekenhuis was en zo belandden we dus op Veerles verjaardag met z'n vijven (begeleid door een van onze buren)in een privekliniek die gespecialiseerd is in eerste hulp.
De privekliniek is van een kinderarts die direct aanwezig was toen wij aankwamen met Eefje. Nadat hij de wond bekeken had bleek deze te complex te zijn om alleen te hechten. Na zo'n 45 minuten kwam zijn vrouw (die ook kinderarts is, maar gespecialiseerd is in plastic chirurgie) aan. GElukkig kreeg Eefje wel direct iets tegen de pijn, waardoor ze rustiger werd. Tijdens het hechten, wat zo'n uur heeft geduurd hebben ze Eefje onder narcose gebracht. Ze heeft nu 8 hechtingen en de kinderartsen waren er van verzekerd dat het litteken vrij beperkt zou blijven. De wond is onder haar kin, dus mocht het een litteken worden dan zie je dat niet in haar gezicht. We waren ons kapot geschrokken en op zo'n moment is het heel moeilijk om in zo'n ver land te zijn. Norma en Eric zouden we die middag ophalen van het vliegveld, dus onze bevriende kinderarts was niet aanwezig. GElukkig wist ik dat van een van onze buren de broer kinderarts was dus daar ben ik direct naar toe gerend.
Het grote verschil met NL is dat je waarschijnlijk in NL nog zo'n 3 uur op de EHBO had moeten wachten voordat je geholpen werd. Nu werd er een privekliniek speciaal voor ons geopend (gaan alleen open bij spoedgevallen die gemeld worden)en stonden er 2 kinderartsen tot onze beschikking. En de kosten zijn trouwens ook belachelijk laag. Omgerekend waren we zo'n 120 euro kwijt.

Hopelijk gebeurd er de komende weken niks meer en eigenlijk hoop ik dat er nooit meer iets met de kids gebeurd. Ik was trouwens wel heel blij dat ik nog even mijn schoonmoeder aan de lijn kon krijgen. Op een gegeven moment mocht er maar 1 van ons bij EEfje blijven en toen stond ik dus op de gang en hoorde haar huilen. Nou vreselijk zeg. Gelukkig kreeg ik Toos nog te pakken en kon ik even mijn verhaal en onrust kwijt. Nog even en dan hebben we weer iedereen om ons heen als er zo iets naars gebeurd.

Winny

dinsdag 1 september 2009

Hallo allemaal,

Hier nog eens een berichtje vanuit het warme Playa.
Op het moment is er een grote orkaan aan de andere kant van Mexico. Wij merken hier helemaal niks van (aangezien het zo'n 2000 kilometer ver weg is), alleen hebben Eric en Norma hun vakantieplannen moeten wijzigen. Zij zouden morgen naar Los Cabos gaan en van daaruit verder reizen. Helaas heeft deze enorme orkaan roet in het eten gegooid (balen voor hun).
Afgelopen zondag zijn we met Eefje en Veerle naar Xcaret geweest en dat was wederom een geslaagde dag. Helaas is dit park zo duur anders was het zeker de moeite waard om hier een keer in de twee weken met de kleintjes naar toe te gaan (we zijn voor zo'n dag meer dan 50 euro kwijt en dat is met 50% korting omdat we hier wonen).
Verder hebben we het afgelopen weekend erg rustig aangedaan omdat de kids alweer eens ziek waren. Vorig weekend had Eefje 3 dagen koorts en begon daarna heel vies te hoesten. Daarna kreeg Veerle 3 dagen koorts en begon eveneens heel vies te hoesten. Afgelopen nacht hebben we de eerste keer iets meer nachtrust gehad sinds 1,5 week (heel wel flink geregend hier).

Verder niet zoveel bijzonderheden. Het is nog steeds erg warm hier (elke dag wel zo'n 35 graden) en het regent maar zelden. Nog maar 5 weken en dan komen de ouders en broer en vriendin naar ons. De verkoop van de inboedel loopt best redelijk. We zijn al veel spullen kwijt, dus dat komt wel goed.

Nou dat was die weer
Groeten en tot snel
Winny