Hoe het gaat!!!

Hier alles zijn gangetje. De hechtingen zijn uit Eefjes kin gehaald en dat was nog een vervelende klus. De kinderartsen hadden zeer fijne hechtingen gebruikt waardoor deze er moeilijk uit te halen waren. Zaterdag over 2 weken komen Dions ouders en broer+vriendin. Wat gaat de tijd opeens snel. Inmiddels ben ik begonnen met het sorteren van spullen die willen gaan meenemen. De meeste meubels zijn inmiddels versproken, dus dat is alweer een hele opluchting.
Het afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan. Vrijdag zijn we nogmaals naar crococun gegaan (dit is een kleine dierentuin). Jammer dat alles hier zo duur is! Voor dit bezoekje van zo'n 1,5 uur waren we zo'n 35 euro kwijt.
We hebben inmiddels nieuwe schoenen voor de meiden gekocht aangezien die hier toch een stuk goedkoper zijn.
Komende twee weekende staan een aantal afscheidsetentjes op het programma. Zo zullen komende zondag Patrick met zijn gezin komen (dit is een Nederlander die met een Mexicaanse getrouwd is en die ik via een Mexico forum ontmoet heb- erg leuk gezin). Volgende week zaterdag komt mijn Spaans lerares met haar gezin (haar zoontje heeft een hele tijd bij Eefje in de klas gezeten).

Afgelopen zaterdag toch nog iets minder meegemaakt toen we terug kwamen van de Soriana (grote supermarkt). Precies bij een stoplicht was iets gebeurd waardoor ik 3 mensen zwaargewond op de grond zag liggen. Er waren zeker 20 hulpverleners aanwezig, maar raar genoeg zaten deze niet bij de slachtoffers om deze gerust te stellen. Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar het zag er niet fijn uit. In NL zou zoiets direct afgeschermd worden en zouden vooral de slachtoffers bijgestaan worden door een hulpverlener. Ik heb zelfs nog overwogen om uit te stappen en te kijken of ik iets kon doen voor ze, maar eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor de verwondingen. Een van de drie leek mij al overleden te zijn. Gelukkig kwam er vrij snel een andere auto naast ons staan waardoor er niks meer te zien was.