Jip, sneller dan verwacht voor de meesten komen we in oktober alweer terug naar NL. Niet voor een vakantie, maar definitief. De eenzaamheid hier heeft het gewonnen van de mooie azuurblauwe zee en de onvergetelijke vriendelijke Mexicanen. Ons wereldje hier is voor mij te klein en ik mis enorm de bezigheden die ik in NL had. Niet getreurd ik vond het een geweldige uitdaging en de tijd die we hier zijn geweest heb ik volop genoten. Helaas hebben we afgelopen weekend opnieuw moeten ervaren hoe ziek onze kindjes worden van de talrijke parasieten die hier leven. Gelukkig zijn we goed bevriend met Eric en Norma (zij is kinderarts), waardoor we afgelopen weekend drie keer buiten de praktijkuren langs zijn kunnen gaan (voor het overgeven of de enorme pijn die Eefje bleek te hebben). Zelf heb ik ook last gehad van deze parasiet en heeft Norma mij ook een antibotica voorgeschreven (en inderdaad het lijkt erop dat je maag als een speldekussen wordt gebruikt).
De twee gaten die jullie in de lucht zien boven Heerlen en Landgraaf zijn veroorzaakt door Dion's en mijn ouders. Op 10 oktober komen Jean en Toos (waarschijnlijk Femke en Martijn ook) naar Mexico om op 27 oktober met z'n allen terug te vliegen.
Nou dat was het eventjes.
Vandaag trouwens nog afscheid genomen van Sylvia en Hakim (deze waren hier ook op vakantie). We hebben het ontzettend gezellig met hun gehad. Gisteren hebben we bij de Libanees een waterpijp gerookt. Pap en Mam geen Hollandse waterpijp, maar een Arabische (was eigelijk niet zoveel aan).
Zondag ben ik nog met Sylvia en Hakim naar de ruine in Tulum geweest (Sorry Sander!!!), maar de ruines in Palenque winnen toch ruimschoots. DAarna nog lekker aan het strand gezeten in Tulum (zelfde restaurant waar wij ook zijn geweest Sander en Sandra), waarna de briljante Hakim de sleutels in de auto legde en toen de deur dicht gooide. Na Zo'n 45 minuten en 20 muggensteken verder (met ondersteuning van 2 andere MExicanen) lukte het om de auto open te krijgen. Bleek toen bij thuiskomst dat ik gewoon een reservesleutel in de portemonnee had zitten (oepsadiasie)
Toedeledokie
WInny
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Nou, zo dapper als het was om naar Mexico te gaan, zo dapper is ook jullie beslissing om weer terug te komen. Geniet in ieder geval van de laatste maandjes daar ( ondanks de rare beestjes ) en dan zien we jullie gewoon weer op de verjaardag van Sandra !!
Groetjes, Audrey
Inderdaad een dappere beslissing!
We zien al uit naar jullie terugkeer, geniet nog van jullie laatste maanden ginder.
Inge, Sammy @ Jasper.
Een reactie posten