zaterdag 4 juli 2009

Laatste dagen met Sander Sandra en Thijmen

Hallo allemaal,

Inmiddels hebben we alweer afscheid moeten nemen van Sander, Sandra en Thijmen. Ook dit afscheid viel me weer zwaar. De maand voordat SST kwamen begon ik al last te krijgen van wat heimwee. Mexico is een erg mooi land, maar ik begin toch ook aardig wat dingen van NL te missen. Nu dat het normale leven hier zijn draai heeft gevonden beginnen de beperkingen van dit warme weer ook duidelijk te worden. Zo is het op dit moment eigenlijk te warm om veel met de kindjes buiten te zijn. Buiten ontbijten of eten zit er niet meer in want je smelt echt weg. Afgelopen week hebben we zelfs de airco onder aangezet omdat het zweet maar langs mijn rug bleef lopen.
Ook mis ik activiteiten die ik met de kids kan ondernemen. Het is hier niet mogelijk om naar een dierentuin of kinderboerderij te gaan. Ook een lekker boswandeling zit er niet in (je kunt wel langs het strand wandelen, maar daar is het de afgelopen 2 maanden echt te warm voor je fikt zo weg met die zon en uv-straling). Ook het even binnen wippen bij vrienden en ouders begin ik aardig te missen. Och ja we gaan het zien. Als ik het echt niks meer vind dan weet ik een aantal mensen die erg blij zijn als we terug komen.

Dinsdag zijn we nog naar Akumal geweest waar ik samen met Sandra 3 grote schildpadden heb gezien (doorsneden zo'n meter). Verder hebben we veel vissen gezien en hebben we heerlijk 1 uur in het water gedobberd. Voor mij was dit de eerste keer sinds 7 maanden dat ik de tijd had om eens te snorkelen. Normaal zijn we met z'n tweeen en kun je niet lang weg, maar nu dat Sander, Sandra en Sylvia en Hakim hier zijn konden we om toerbeurt weg.
Woensdag hadden we voor de kids een rustdag ingelast en donderdag zijn we met z'n allen naar Xcaret gegaan. Xcaret is een geweldig park, maar voor 99 dollar vind ik het toch wel erg prijzig (gelukkig betalen wij maar 40% en krijgen onze introduceés ook nog 10% korting).

Nou dat was het even
Tot snel
Winny

1 opmerking:

Audrey zei

Hoi,
ja, het gras is inderdaad altijd groener aan de andere kant.....welke kant je ook zit. Heel begrijpelijk dat je veel dingen mist. Maar, jullie hebben de moed gehad om de stap te zetten. Die ervaring neemt niemand jullie meer af, of je nog een aantal jaartjes daar blijft, of snel weer naar Nederland komt. Ik hoorde van Sandra dat jullie in het najaar deze kant uitkomen dus heb je wat om naar uit te kijken !
Groetjes, Audrey